ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ κ.κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΜΑΡΜΑΡΙΝΩΝ ΣΤΗΛΩΝ ΣΤΟΝ Ι.Ν. ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ 28-06-2007
Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Καρυστίας καί Σκύρου, ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος, ἅγιε Συνοδικέ κ.κ. Σεραφείμ,
Σεβασμιώτατοι ἅγιοι Συνοδικοί,
Σεβασμιώτατοι Μητροπολίται, προσκεκλημένοι ὑφ᾿ Ἡμῶν τῇ σεπτῇ ἐγκρίσει καὶ εὐλογίᾳ τῆς Ἱερᾶς Συνόδου,
Ἐξοχώτατε κ. Ὑπουργὲ ἐπὶ τῆς Δικαιοσύνης,
Ἐντιμότατοι κ. Βουλευταί,
κ. Νομάρχα,
κ. Δήμαρχε τοῦ Δήμου Κορινθίων καὶ λοιποὶ ἄρχοντες,
κ. Ἐκπρόσωποι τῶν Στρατιωτικῶν, Ἀστυνομικῶν καὶ λοιπῶν ἀρχῶν τοῦ Νόμου ἡμῶν,
Πανοσιολογιώτατε Ἅγιε Ἀρχιγραμματεῦ,
Πασνοσιολογιώτατοι, Αἰδεσιμώτατοι, Εὐλαβέστατοι Διάκονοι,
Λαὲ τοῦ Θεοῦ, τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, εἶπον: «λαὲ τοῦ Θεοῦ» καὶ ἔρχονται εἰς τὸν νοῦν μου τὰ λόγια τοῦ Ἀποστόλου Λουκᾶ ἐκ τοῦ βιβλίου Πράξεων: «...λαός ἐστί μοι πολὺς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ», (ιη’,10) Τῷ ὄντι, ἅγιε ἐκπρόσωπε, «λαός ἐστί πολὺς ἐν τῇ πόλει ταύτῃ», λαὸς πολυάριθμος συνῆλθεν ἀπόψε πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν καὶ πολιούχου Κορίνθου Ἀποστόλου Παύλου.
Λαὸς πολὺς μετὰ τοῦ Ἐπισκόπου του, τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου, τῶν ἐντιμοτάτων ἀρχόντων του προσῆλθεν ἀπόψε πρὸς ὑποδοχὴν ὑμετέραν, ἵνα ἐξόχως εὐλογηθῇ ὑπὸ τῆς εὐλογητῆς παρουσίας ὅλων Ὑμῶν τῶν Ἁγιωτάτων Ἀρχιερέων, οἱ ὁποῖοι ὡς ἄλλοι «Ἀπόστολοι» συνηθρήσθητε, ὅπως διὰ τῆς ὑψηλῆς παρουσίας Ὑμῶν τιμήσητε τὴν πανίερον μνήμην τοῦ Ἱδρυτοῦ τῆς ἐνθάδε Ἐκκλησίας καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ἀλλὰ καὶ τιμηθῆτε διὰ τῆς περιφορᾶς τῶν ὑμετέρων βημάτων εἰς τὸν χῶρον, ὅπου ἐβημάτισαν «ἐνιαυτὸν καὶ μήνας ἕξ» (Πραξ. ιη’,11) «οἱ ὡραῖοι πόδες τοῦ εὐαγγελιζομένου τήν εἰρήνην, τοῦ εὐαγγελιζομένου τὰ ἀγαθὰ» Θείου Παύλου.
Ὑψιλὴ ἡ τιμή, τὴν ὁποία εἰς ἡμᾶς περιποιῆτε, ὑψίστη ἡ εὐλογία, τὴν ὁποίαν ἀποκομίζομεν. Εὐχαριστοῦμεν Ὑμᾶς διὰ τοὺς Ὑμετέρους κόπους, εἰς οὓς ὑπεβλήθητε ἐν μέσῳ θερμοτάτου θέρους, ἵνα ἀναψύξητε Ἐπίσκοπον, Ἱ. Κλῆρον καὶ Λαὸν Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας! Ἡ ἡμετέρα εὐγνωμοσύνη, τὴν ὁποίαν ἔμπροσθεν Ὑμῶν καταθέτομεν, βαθυτάτη!
Ἡ χαρὰ ἡμῶν ἀνέκφραστος, ἀλλὰ δέν δυνάμεθα νά κρύψωμεν τοῦτο, ἐπισκιασμένη! Τὶ τὸ ἐπισκιᾶσαν τὴν ἡμετέραν χαράν; Τὶ ἄλλο; Ἡ δοκιμασία διὰ τῆς ἀσθενείας ἥν ὑπομένει ὁ Μακαριώτατος Πρόεδρος τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὁ Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος, ὁ πατὴρ καὶ Γέρων ἡμῶν κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ. Ἀπὸ τὴν πρώτην στιγμήν, καθ᾿ ἥν ἐξωτερικεύσαμεν τὸν λογισμὸν ἡμῶν, ὅπως ἡ θρονικὴ ἑορτὴ τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος συνδιασθῇ μετὰ τῶν πανηγυρικῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων ἐν Κορίνθῳ οἱ προφητικοὶ αὐτοῦ ὀφθαλμοὶ διεῖδον τοῦτο, ὅ Ὑμεῖς τά νῦν θεᾶσθε καὶ ὁ πεπνυμένος νοῦς αὐτοῦ συνέλαβεν τό νῦν γενόμενον, ὥστε διὰ τῶν σοφῶν αὐτοῦ ἐντολῶν καὶ ὑποδείξεων πραγματοποιηθῇ ὁ ὡραιότατος αὐτὸς συγκερασμὸς τῶν πανηγυρικῶν λατρευτικῶν ἑορταστικῶν ἐκδηλώσεων τοῦ «κλεινοῦ ἄστεως» μετὰ τῆς «ἀφνειοῦ Κορίνθου» ἐπὶ τῇ μνήμῃ τοῦ Μεγάλου, τοῦ Πρώτου μετὰ τὸν Ἕνα -ὡς ἔχει διατυπωθῇ- Προστάτου καὶ Ἐφόρου Ἀθηναίων τε καὶ Κορινθίων Ἀποστόλου Παύλου. Ἄλλωστε οὕτως ἀπὸ τῆς ἐποχῆς τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου ἡμῶν Βαρθολομαίου Γεωργιάδου (1899-1918) δέν ψάλλῃ αὐτὸ ἡ τοπικὴ ἡμῶν Ἐκκλησία ἐν τῷ ἀπολυτικίῳ: «Σκεῦος ἐκλογῆς τοῦ Σωτῆρος γέγονας, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν διωγμοῖς κηρύγματι ἐφώτισας τὰ ἔθνη, καὶ Ἀθηναίοις ἔδειξας τόν ἄγνωστον Θεόν, Παῦλε Ἀπόστολε, τῶν ἐθνῶν διδάσκαλε, Κορίνθου πολιοῦχε...»;
Αὐτὸ, τὸ ὁποῖον ἐπὶ μίαν ἑκατονταετίαν περίπου ψάλλει ὁ λαὸς τῆς Κορίνθου, τὴν σήμερον ἡμέραν, τῇ εὐλογίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ καὶ Ὑμῶν ἅγιοι Συνοδικοί, πραγματοποιεῖται διὰ τοῦ συνεορτασμοῦ. Ὁ ὑποδείξας ἐν Ἀθήναις τὸν ἄγνωστον Θεὸν καὶ ἐν Κορίνθῳ ἐνδιατρίψας ἐπὶ «ἐνιαυτὸν καὶ μήνας ἕξ διδάσκων τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ», ἀλλὰ καὶ δύο ἐπιστολὰς ἐξαποστείλας, τιμᾶται καὶ δοξάζεται ἐν Ἀθήναις καὶ ἐν Κορίνθῳ, καὶ οἱ παρεπιδημοῦντες ἐν Ἀθήναις, ἕνεκα τῶν Συνοδικῶν καθηκόντων των, ἅγιοι Ἀρχιερεῖς διπλῶς τιμοῦν τὴν μνήμην Αὐτοῦ, τὸ ἑσπέρας τῆς σήμερον ἐν Κορίνθῳ, τὸ πρωΐ τῆς αὔριον ἐν Ἀθήναις! Ὁποία τιμὴ δι᾿ ἡμᾶς, λαὲ τοῦ Θεοῦ, ὁποία εὐλογία! Δῶμεν δόξα τῷ Θεῷ ἐν αἰνέσει Αὐτοῦ!
Ἅγιε ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου, ἅγιοι Ἀρχιερεῖς Συνοδικοί τε καὶ μὴ, παρακαλῶ Ὑμᾶς, ὑψώσατε σεπτὰς Ὑμῶν χεῖρας καὶ εὐλογήσατε Ἱ. Κλῆρον, ἄρχοντας καὶ λαόν. Τοῦ Κυρίου δεήθητε ὅπως οἱ πάντες ἐνωτισθῶμεν τῶν ἱερῶν προσταγμάτων τοῦ Πολιούχου ἡμῶν καὶ συμφώνως αὐτοῖς πορευθῶμεν «τὸν ὑπόλοιπον χρόνον τῆς ζωῆς ἡμῶν». Εὐχήθητε ὑπὲρ τοῦ ἡμετέρου ποιμνίου, ὅπως εἰς ἔτη πολλὰ ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιστεφῆ ἑορτάζῃ τὴν Ἱερὰν ταύτην ἑορτὴν καὶ πανήγυριν καὶ ἐν καιρῷ τῷ δέοντι, ἕκαστος ἐξ αὐτοῦ, ἐν «Ἱερουσαλὴμ ἐπουρανίῳ καὶ μυριάσιν ἀγγέλων, πανηγύρει καὶ ἐκκλησία πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων» εὑρεθῇ, ὥστε ἀεί τό πανηγυρίζειν δι᾿ αὐτό!
Εἴπατε τῷ Μακαριωτάτῳ Ἀρχιεπισκόπῳ ὅτι ἡ ἀπουσία Αὐτοῦ καθ᾿ ὅλα αἰσθητή. Ἡ πανήγυρις ἡμῶν ἐπὶ τῇ δοκιμασίᾳ Αὐτοῦ εἰς ἱκεσίαν μετεβλήθη. Ἔνδακρυ τὸ ποίμνιον ἡμῶν παρακαλεῖ μετὰ τοῦ ταπεινοῦ Ἐπισκόπου του καὶ τῷ Ἱδρυτῇ τῆς Ἐκκλησίας του λέγει: Ἀπόστολε, πολιοῦχε ἡμῶν, Ἅγιε Παῦλε, σύ ὁ ὡς φέρων ἐν σαρκὶ Χριστοῦ τὰ στίγματα ἀλλὰ καὶ σκόλοπα ἐν αὐτῇ ἰσοβίως βαστάσας, σύ ὁ εἰπὼν «ὅταν γὰρ ἀσθενῶ, τότε δυνατός εἰμί» (Β’ Κορ. ιβ’, 10) ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ εὐσπλάγχνου Μεγάλου ἡμῶν Ἀρχιερέως Χριστοῦ διδάξας: «ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθεὶς δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι» (Ἑβρ. β’, 18), σὲ τὸν δι᾿ ἀσθενείας πειρασθέντα ἱκετεύομεν, τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκοπον ἡμῶν ταχέως ἀπὸ τῆς κλινηρᾶς ἀρρωστίας ἀνάστησον καὶ ἀποκατάστησον αὐτόν ὑγιεῖ τῇ ἁγίᾳ Καθολικῇ καὶ Ἀποστολικῇ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, ἵνα «ἡ μέριμνα πασῶν τῶν Ἐκκλησιῶν» (Β’ Κορ. ια’, 28) τῆς καθ᾿ Ἑλλάδα Ἐκκλησίας μὴ παύσῃ. Σπεύσας Ἀπόστολε «βοήθησον ἡμῖν» τε καὶ αὐτῷ. Εἰπέ τῷ Κυρίῳ «ὁ γὰρ λαὸς Του καὶ ἡ Ἐκκλησία Του» καθικετεύει!
Σεβασμιώτατε ἅγιε ἐκπρόσωπε, Σεβασμία τῶν ἁγίων Ἀρχιερέων χορεία, εἶναι ἡ πρώτη ἡμῶν πανήγυρις, ὡς Ἐπισκόπου καὶ Μητροπολίτου Κορίνθου καὶ «τοῖς ᾿κείνου ῥήμασι πειθόμενος» ὅς εἰς τὴν πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴν του γράφει: «Μνημονεύετε τῶν ἡγουμένων ὑμῶν» (ιγ’, 7), μνείαν ποιούμεθα καὶ ἡμεῖς ἐν ταύτῃ τῇ εὐσήμῳ ἡμέρᾳ τῶν ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν, ἐξαιρέτως τῶν ἀειμνήστων Δαμασκηνοῦ τοῦ Παπανδρέου τοῦ τε κτίτορος τοῦ μεγαλοπρεποῦς αὐτοῦ Ἱ. Ναοῦ καί τοῦ πρό ἑνός ἔτους περίπου τελευτήσαντος κυροῦ Παντελεήμονος, καὶ τοῦ Κυρίου δεόμεθα ἵνα ᾖ ἡ μνήμη αὐτῶν αἰωνία. Προσέτι ἵνα ἡμεῖς οἱ ἐπιγενόμενοι μὴ ἐπιλήσμονες γενώμεθα πάντων τῶν πρὸ ἡμῶν, ἀπὸ αὐτοῦ τοῦ Θείου Παύλου ἕως καὶ τῆς ἐμῆς ταπεινότητος, στήλην ἐστήσαμεν, τὴν ὁποίαν καὶ νῦν ἀποκαλύπτομεν, εἰς μνημόσυνον αἰώνιον. Ἀλλὰ καὶ Ὑμᾶς καλοῦμεν, Σεβασμιώτατε ἐκπρόσωπε τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Ἀθηνῶν ἅγιε Καρυστίας, ὅπως ἀποκαλύψητε ἑτέραν στήλην ἐμπεριέχουσαν τοὺς μοναδικοὺς καὶ ἀνεπαναλήπτους λόγους τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐκ τῆς Α’ πρὸς Κορινθίους ἐπιστολῆς του περὶ χαρισμάτων καὶ τοῦ «καθ᾿ ὑπερβολὴν» (Α’ Κορ. ιβ’, 31) χαρίσματος τῆς ἀγάπης, ἡ ὁποία «οὐδέποτε ἐκπίπτει» (Α’ Κορ. 18’, 8)
Θὰ ἀποτελοῦσε ὅμως παράληψιν ἡ μὴ ἐκ μέρους ἡμῶν ἀπόδοσις εὐχαριστιῶν εἰς τοὺς ποικιλοτρόπως συνεργήσαντας διὰ τὴν ὅσον τὸ δυνατὸν καλυτέραν πραγματοποίησιν τῶν ἑορταστικῶν αὐτῶν ἐκδηλώσεων, αἱ ὁποῖαι, σὺν Θεῶ, τὸ ἑσπέρας τῆς αὔριον εἰς τὸ Βῆμα τοῦ Γαλλίωνος ἐν τῇ Ἀρχαίᾳ Κορίνθῳ ὁλοκληροῦνται.
Εὐχαριστῶν ἐκ βαθέων τάς Ὑμετέρας περιποθήτους Σεβασμιότητας, ἅγιοι ἀδελφοὶ, προσφωνῶν εἰς Ὑμᾶς τὸ «εὖ παρέστητε» καὶ μετὰ ζεούσης ἀδελφικῆς ἀγάπης τοῖς τρισεβάστοις ἡμῖν Σεβασμιότησι εὔχομαι πλήρη, διὰ τοῦ ἁγίου ἐνδόξου ἡμῶν Ἀποστόλου Παύλου τοῦ οὐρανοβάμονος, ὑγιείαν καὶ ζωὴν μακρὰν καὶ Θεῷ εὐάρεστον. Ἀμήν!