ερες: Ελογητς Θες μν, πντοτε, νν, κα ε, κα ες τος αἰῶνας τν αἰώνων. μν.

 

Ὁ προεστὼς: Δξα σοι Θες μν, δξα σοι.

Βασιλε ορνιε, Παρκλητε, τ Πνεμα τῆς ληθεας πανταχο παρν κα τ πντα πληρν θησαυρς τῶν γαθν κα ζως χορηγς, λθ κα σκνωσον ν μν κα καθρισον μς π πσης κηλδος κα σῶσον γαθ, τς ψυχς μν.

 

Ὁ ἀναγνώστης:

μν. γιος Θες, γιος σχυρς, γιος θνατος λησον μς (κ τρτου).

Δξα... Κα νν...

Παναγα Τρις, λησον μς. Κριε, λσθητι τας μαρταις μν. Δσποτα, συγχρησον τς νομας μν. γιε, πσκεψαι κα ασαι τς σθενεας μν, νεκεν του νματς σου. Κριε λησον, Κριε λησον, Κριε λησον.

Δξα Πατρὶ... Κα νν...

Πτερ μν, ν τος ορανος, γιασθτω τ νομ σου, λθτω βασιλεα σου, γενηθτω τ θλημ σου ς ν οραν κα π τῆς γς. Τν ρτον μν τν πιοσιον δς μν σμερον κα φες μν τ φειλματα μν, ς κα μες φεμεν τος φειλταις μν, κα μ εσενγκῃς μς ες πειρασμν, λλ ῥῦσαι μς π τοῦ πονηρο.

 

ερες: τι σο στιν βασιλεα...

Ὁ ἀναγνώστης:

μν.Κριε λησον ιβ'

Δξα Πατρὶ... Κα νν...

Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν τ βασιλε μν Θε.

Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν Χριστ τ βασιλε μν Θε.

Δετε προσκυνσωμεν κα προσπσωμεν ατ, Χριστ τ βασιλε κα Θε μν.

 

Ψαλμς Ν΄

λησν με Θες κατ τ μγα λες σου κα κατ τ πλθος τῶν οκτιρμν σου ξλειψον τ νμημ μου

π πλεον πλνν με π τς νομας μου κα π τς μαρτας μου καθρισν με

τι τν νομαν μου γ γινσκω κα μαρτα μου νπιν μού στι δι παντς

σο μνῳ μαρτον κα τ πονηρν νπιν σου ποησα πως ν δικαιωθς ν τος λγοις σου κα νικσῃς ν τ κρνεσθα σε

δο γρ ν νομαις συνελφθην κα ν μαρταις κσσησ με μτηρ μου

δο γρ λθειαν γπησας τ δηλα κα τ κρφια τς σοφας σου δλωσς μοι

αντιες με σσπῳ κα καθαρισθσομαι πλυνες με κα πρ χινα λευκανθσομαι

κουτιες μοι γαλλασιν κα εφροσνην γαλλισονται στέα τεταπεινωμνα

πστρεψον τ πρσωπν σου π τν μαρτιν μου κα πσας τς νομας μου ξλειψον

καρδαν καθαρν κτσον ν μο Θες κα πνεμα εθς γκανισον ν τος γκτοις μου

μ ποῤῥψῃς με π το προσπου σου κα τ πνεμα τ γιν σου μ ντανλῃς π' μο

πδος μοι τν γαλλασιν το σωτηρου σου κα πνεματι γεμονικ στριξν με

διδξω νμους τς δος σου κα σεβες π σ πιστρψουσιν

ῥῦσα με ξ αμτων Θες, Θες τς σωτηρας μου, γαλλισεται γλσσ μου τν δικαιοσνην σου.

Κριε τ χελη μου νοξεις κα τ στμα μου ναγγελε τν ανεσν σου

τι ε θλησας θυσαν δωκα ν, λοκαυτματα οκ εδοκσεις

θυσα τ Θε πνεμα συντετριμμνον καρδαν συντετριμμνην κα τεταπεινωμνην Θες οκ ξουθενσει

γθυνον Κριε ν τ εδοκᾳ σου τν Σιν κα οκοδομηθτω τ τεχη ερουσαλήμ

ττε εδοκσεις θυσαν δικαιοσνης ναφορν κα λοκαυτματα ττε νοσουσιν π τ θυσιαστριν σου μσχους

Ψαλμς ΞΘ΄

Θες, ες τν βοθειν μου πρσχες, Κριε, ες τ βοηθσαί μοι σπεσον.

Ασχυνθτωσαν, κα ντραπτωσαν ο ζητοντες τν ψυχν μου.

ποστραφτωσαν ες τ πσω κα καταισχυνθτωσαν ο βουλμενοί μοι κακ.

ποστραφτωσαν παραυτκα ασχυνμενοι ο λγοντς μοι, εγε, εγε.

γαλλισθωσαν κα εφρανθτωσαν π σοὶ πντες ο ζητοντς σε, Θες.

Κα λεγτωσαν δι παντς. Μεγαλυνθτω Κριος, ο γαπντες τ σωτριν σου.

γ δ πτωχς εμ κα πνης. Θες, βοθησν μοι.

Βοηθς μου κα ῥύστης μου ε σ, Κριε, μ χρονσῃς.

Ψαλμς ΡΜΒ΄

Κριε εσκουσον τς προσευχς μου ντισαι τν δησν μου ν τ ληθεᾳ σου, εἰσάκουσν μου ν τ δικαιοσνη σου.

Κα μ εσλθης ες κρσιν μετ το δολου σου τι ο δικαιωθσεται νπιν σου πς ζν.

τι κατεδωξεν χθρς τν ψυχν μου ταπενωσεν ες γν τν ζων μου.

κθισ με ν σκοτεινος ς νεκρος αἰῶνος, κα κηδασεν π' μ τ πνεμ μου ν μο ταρχθη καρδα μου.

μνσθην μερν ρχαων, μελτησα ν πσι τος ργοις σου, ν ποιμασιν τν χειρν σου μελτων .

Διεπτασα πρς σ τς χερς μου, ψυχ μου ς γ νυδρς σοι.

Ταχ εσκουσν μου, Κριε, ξλιπεν τ πνεμ μου.

Μ ποστρψῃς τ πρσωπν σου π' μο κα μοιωθσομαι τος καταβανουσιν ες λκκον.

κουστν ποησν μοι τ πρωΐ τ λες σου, τι π σο λπισα.

Γνρισν μοι, Κριε, δν ν ᾗ πορεσομαι τι πρς σ ρα τν ψυχν μου.

ξελο με κ τν χθρν μου, Κριε, πρς σ κατφυγον· δδαξν με το ποιεν τ θλημ σου, τι σ ε Θες μου.

Τ πνεμ σου τ γαθν δηγσει με ν γ εθείᾳ· νεκεν το νματς σου, Κριε, ζσεις με.

ν τ δικαιοσνῃ σου ξξεις κ θλψεως τν ψυχν μου, κα ν τ λει σου ξολοθρεσεις τος χθρος μου.

Κα πολες πντας τος θλβοντας τν ψυχν μου τι γ δολς σού εμι.

 

Δοξολογα

Δξα ν ψστοις Θε, κα π γς ερνη, ν νθρποις εδοκία.

μνομέν σε, ελογομέν σε, προσκυνομέν σε, δοξολογομέν σε, εχαριστομέν σοι δι τν μεγλην σου δξαν.

Κριε βασιλε, πουρνιε Θε, Πτερ παντοκρτορ, Κριε Υἱὲ μονογενς, ησο Χριστ, κα γιον Πνεμα.

Κριε Θες, μνς του Θεο, Υἱός του Πατρς, αρων τν μαρταν του κσμου, λησον μς αρων τς μαρτας του κσμου.

Πρσδεξαι τν δησιν μν, καθμενος ν δεξι τοῦ Πατρς, κα λησον μς.

τι σ ε μνος γιος, σ ε μνος Κριος, ησος Χριστς, ες δξαν Θεο Πατρς. μν.

Καθ’ κστην μραν ελογσω σε, κα ανσω τ νομ σου ες τν αἰῶνα κα ες τν αἰῶνα του αἰῶνος.

Κριε, καταφυγ γενθης μν ν γενε κα γενε. γ επα, Κριε, λησν με, ασαι τν ψυχν μου, τι μαρτν σοι.

Κριε, πρς σε κατφυγον, δδαξόν με τοῦ ποιεν τ θλημ σου, τι σ ε Θες μου.

τι παρ σο πηγ ζως, ν τ φωτ σου ψμεθα φς.

Παρτεινον τ λεος σου τος γινσκουσ σε.

Καταξωσον, Κριε, ν τ νυκτ τατη ναμαρττους φυλαχθναι μς.

Ελογητς ε, Κριε, Θες τῶν Πατρων μν, κα ανετν κα δεδοξασμνον τ νομ σου ες τοὺς αἰῶνας. μν.

Γνοιτο, Κριε, τ λεος σου φ' μς, καθπερ λπσαμεν π σέ.

Ελογητς ε, Κριε, δδαξν με τ δικαιματ σου.

Ελογητς ε, Δσποτα, συντισν με τ δικαιματα σου.

Ελογητς ε, γιε, φτισν με τος δικαιμασ σου.

Κριε, τ λες σου ες τν αἰῶνα, τ ργα τῶν χειρν σου μ παρδῃς.

Σο πρπει ανος, σο πρπει μνος, σο δξα πρπει, τ Πατρ κα τ Υἱῷ κα τ γίῳ Πνεματι, νν κα ε κα ες τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. μν.

 

Πιστεω ες να Θεν, Πατρα, Παντοκρτορα, ποιητν ορανο κα γς, ρατν τε πντων κα ορτων.

Κα ες ναν Κριον ησον Χριστν, τν Υἱόν τοῦ Θεο τν Μονογεν, τὸν κ τοῦ Πατρς γεννηθντα πρ πντων τῶν αἰώνων. Φς κ φωτς, Θεν ληθινν κ Θεο ληθινο γεννηθντα, ο ποιηθντα, μοοσιον τ Πατρ, δι' ο τ πντα γνετο. Τὸν δι’ μς τοὺς νθρπους κα δι τν μετραν σωτηραν κατελθντα κ τῶν ορανν κα σαρκωθντα κ Πνεματος γου κα Μαρας της Παρθνου κα νανθρωπσαντα. Σταυρωθντα τε πρ μν π Ποντου Πιλτου κα παθντα κα ταφντα. Κα ναστντα τ τρτ μρα κατ τς Γραφς. Κα νελθντα ες τοὺς ορανος κα καθεζμενον κ δεξιν τοῦ Πατρς. Κα πλιν ρχμενον μετ δξης κρναι ζντας κα νεκρος, οὗ τῆς βασιλεας οκ σται τλος.

Κα ες τ Πνεμα τ γιον, τ Κριον, τ Ζωοποιν , τὸ κ τοῦ Πατρς κπορευμενον, τ σν Πατρ κα Υἱῷ συμπροσκυνομενον κα συνδοξαζμενον, τ λαλσαν δι τῶν Προφητν.

Ες μαν , γαν, Καθολικν κα ποστολικν κκλησαν. μολογ ν Βπτισμα ες φεσιν μαρτιν. Προσδοκ νστασιν νεκρν. Κα ζων τοῦ μλλοντος αἰῶνος. μν.

 

ξιν στιν ς ληθς μακαρζειν σ τν Θεοτκον, τν ειμακριστον κα παναμμητον κα μητρα του Θεο μν. Τν τιμιωτραν τν Χερουβεμ κα νδοξοτραν συγκρτως τν Σεραφεμ, τν διαφθρως Θεν Λγον τεκοσαν, τν ντως Θεοτκον, σ μεγαλνομεν.

Ἅγιος ὁ Θεός, ἅγιος ἰσχυρός, ἅγιος ἀθάνατος ἐλέησον ἡμᾶς (ἐκ τρίτου).

Δόξα... Καὶ νῦν...

Παναγία Τριάς, ἐλέησον ἡμᾶς.

Κύριε, ἱλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἡμῶν.

Δέσποτα, συγχώρησον τὰς ἀνομίας ἡμῖν.

Ἅγιε, ἐπίσκεψαι καὶ ἴασαι τὰς ἀσθενείας ἡμῶν,

ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.

Κύριε ἐλέησον (ἐκ τρίτου)

Δόξα... Καὶ νῦν...

Πάτερ ἡμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου, γενηθήτω τὸ θέλημά σου ὡς ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπί τῆς γῆς. Τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον καὶ ἄφες ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν, καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.

Ἱερεὺς Ὅτι σοῦ ἐστιν ἡ βασιλεία...

Κύριε ἐλέησον μ'

ἐν παντὶ καιρῷ καὶ πάσῃ ὥρᾳ ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς προσκυνούμενος καὶ δοξαζόμενος Χριστὸς ὁ Θεός, ὁ μακρόθυμος, ὁ πολυέλεος, ὁ πολυέσπλαγχνος, ὁ τοὺς δικαίους ἀγαπῶν καί τοὺς ἁμαρτωλοὺς ἐλεῶν, ὁ πάντας καλῶν πρὸς σωτηρίαν διά τῆς ἐπαγγελίας τῶν μελλόντων ἀγαθῶν , αὐτός Κύριε, πρόσδεξαι καὶ ἡμῶν ἐν τῇ ὥρᾳ ταύτῃ τὰς ἐντεύξεις καὶ ἴθυνον τὴν ζωὴν ἡμῶν πρὸς τὰς ἐντολάς σου. Τὰς ψυχὰς ἡμῶν ἁγίασον, τὰ σώματα ἅγνισον , τοὺς λογισμοὺς διόρθωσον, τὰς ἐννοίας κάθαρον καὶ ῥῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ πάσης θλίψεως, κακῶν καὶ ὀδύνης. Τείχισον ἡμᾶς ἁγίοις σου Ἀγγέλοις, ἵνα τῇ παρεμβολῇ αὐτῶν φρουρούμενοι καὶ ὁδηγούμενοι καταντήσωμεν εἰς τὴν ἑνότητα της πίστεως καὶ εἰς τὴν ἐπίγνωσιν της ἀπροσίτου σου δόξης, ὅτι εὐλογητὸς εἶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Κύριε ἐλέησον γ'

Δόξα... Καὶ νῦν...

Τὴν Τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον, σὲ μεγαλύνομεν.

 

Ἐν ὀνόματι Κυρίου, εὐλόγησον Πατερ.

Ἱερεὺς Ὁ Θεὸς οἰκτειρήσαι ἡμᾶς καὶ εὐλογήσαι ἡμᾶς...

 

Κύριε ἐλέησον (γ') καὶ σῶσον ἡμᾶς Παναγία Παρθένε.

 

σπιλε, ἀμόλυντε, ἄφθορε, ἄχραντε, ἁγνὴ Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, ἡ Θεὸν Λόγον τοῖς ἀνθρώποις τῇ παραδόξῳ σου κυήσει ἑνώσασα καὶ τὴν ἀπωσθεῖσαν φύσιν τοῦ γένους ἡμῶν τοῖς οὐρανίοις συνάψασα, ἡ τῶν ἀπηλπισμένων μόνη ἐλπὶς καί τῶν πολεμουμένων βοήθεια, ἡ ἑτοίμη ἀντίληψις τῶν εἰς σὲ προστρεχόντων, καὶ πάντων τῶν Χριστιανῶν τὸ καταφύγιον· μὴ βδελύξῃ με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἐναγῆ, τὸν αἰσχροῖς λογισμοῖς καὶ λόγοις καὶ πράξεσιν ὅλον ἐμαυτὸν ἀχρειώσαντα, καί τῇ τῶν ἡδονῶν τοῦ βίου, ῥαθυμίᾳ γνώμης, δοῦλον γενόμενον· ἀλλ' ὡς τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίθητι ἐπ' ἐμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ καὶ ἀσώτῳ, καὶ δέξαι μου τήν ἐκ ῥυπαρῶν χειλέων προσφερομένην σοι δέησιν· καὶ τὸν σὸν Υἱόν , καὶ ἡμῶν Δεσπότην καὶ Κύριον, τῇ μητρικῇ σου παρρησίᾳ χρωμένη δυσώπησον, ἵνα ἀνοίξῃ κἀμοὶ τὰ φιλάνθρωπα σπλάγχνα τῆς αὐτοῦ ἀγαθότητος καί, παριδὼν μου τὰ ἀναρίθμητα πταίσματα, ἐπιστρέψῃ με πρὸς μετάνοιαν καί τῶν αὐτοῦ ἐντολῶν ἐργάτην δόκιμον ἀναδείξῃ με. Καὶ πάρεσό μοι ἀεὶ ὡς ἐλεήμων καὶ συμπαθὴς καὶ φιλάγαθος, ἐν μὲν τῷ παρόντι βίῳ θερμὴ προστάτις καὶ βοηθός, τάς τῶν ἐναντίων ἐφόδους ἀποτειχίζουσα καὶ πρὸς σωτηρίαν καθοδηγοῦσά με· καὶ ἐν τῷ καιρῷ τῆς ἐξόδου μου τὴν ἀθλίαν μου ψυχὴν περιέπουσα καὶ τὰς σκοτεινὰς ὄψεις τῶν πονηρῶν δαιμόνων πόρρω αὐτῆς ἀπελαύνουσα· ἐν δὲ τῇ φοβερᾷ ἡμέρᾳ τῆς κρίσεως, τῆς αἰωνίου με ῥυομένη κολάσεως, καί τῆς ἀπορρήτου δόξης τοῦ σοῦ Υἱοῦ καὶ Θεοῦ ἡμῶν κληρονόμον με ἀποδεικνύουσα. Ἧς καὶ τύχοιμι, Δέσποινα μου, ὑπεραγία Θεοτόκε, διά τῆς σῆς μεσιτείας καὶ ἀντιλήψεως, χάριτι καὶ φιλανθρωπίᾳ τοῦ μονογενοῦς ΣουΥἱοῦ, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμὴ καὶ προσκύνησις, σὺν τῷ ἀνάρχῳ αὐτοῦ Πατρὶ καὶ τῷ παναγίῳ καὶ ἀγαθῷ καὶ ζωοποιῷ αὐτοῦ Πνεύματι, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

Καὶ δὸς ἡμῖν, Δέσποτα, πρὸς ὕπνον ἀπιοῦσιν , ἀνάπαυσιν σώματος καὶ ψυχῆς, καὶ διαφύλαξον ἡμᾶς ἀπό τοῦ ζοφεροῦ ὕπνου τῆς ἁμαρτίας καὶ ἀπὸ πάσης σκοτεινῆς καὶ νυκτερινῆς ἡδυπαθείας. Παῦσον τὰς ὁρμὰς τῶν παθῶν , σβέσον τὰ πεπυρωμένα βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ καθ' ἡμῶν δολίως κινούμενα. Τάς τῆς σαρκὸς ἡμῶν ἐπαναστάσεις κατάστειλον καὶ πᾶν γεῶδες καὶ ὑλικὸν ἡμῶν φρόνημα κοίμισον. Καὶ δώρησαι ἡμῖν, ὁ Θεός, γρήγορον νοῦν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν , ὕπνον ἐλαφρόν καὶ πάσης σατανικῆς φαντασίας ἀπηλλαγμένον. Διανάστησον δὲ ἡμᾶς ἐν τῷ καιρῷ τῆς προσευχῆς ἐστηριγμένους ἐν ταῖς ἐντολαῖς σου καὶ τὴν μνήμην τῶν σῶν κριμάτων ἐν ἑαυτοῖς ἀπαράθραυστον ἔχοντας. Παννύχιον ἡμῖν τὴν σὴν δοξολογίαν χάρισαι εἰς τὸ ὑμνεῖν καὶ εὐλογεῖν καὶ δοξάζειν τὸ πάντιμον καὶ μεγαλοπρεπὲς ὄνομα σου, τοῦ Πατρὸς καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ ἁγίου Πνεύματος, νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

 

περένδοξε, ἀειπάρθενε, εὐλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε τὴν ἡμετέραν προσευχὴν τῷ Υἱῷ σου καὶ Θεῷ ἡμῶν, καὶ αἴτησαι ἵνα σώσῃ διά σοῦ τὰς ψυχὰς ἡμῶν.

 

ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός, σκέπη μου τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον, Τριὰς ἁγία, δόξα σοι.

 

Τὴν πᾶσαν ἐλπίδα μου εἰς σὲ ἀνατίθημι, Μήτηρ τοῦ Θεοῦ, φύλαξόν με ὑπὸ τὴν σκέπην σου.

 

ὁ Ἱερεὺς ἀμέσως τὴν Ἀπόλυσιν

 

Εἶτα ὁ Ἱερεὺς λέγει (ἀποκρινομένων ἡμῶν τὸ Κύριε, ἐλέησον, συνεχῶς).

Εὐξώμεθα ὑπὲρ εἰρήνης τοῦ κόσμου.

Ὑπερ τῶν εὐσεβῶν καὶ ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

Ὑπὲρ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου ἡμῶν (δεῖνος) καὶ πάσης τῆς ἐν Χριστῷ ἡμῶν ἀδελφότητος.

Ὑπὲρ τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν ἔθνους.

Ὑπὲρ εὐοδώσεως καὶ ἐνισχύσεως τοῦ φιλοχρίστου στρατοῦ.

Ὑπερ τῶν ἀπολειφθέντων πατέρων, καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν.

Ὑπερ τῶν διακονούντων καὶ διακονησάντων ἡμῖν.

Ὑπὲρ τῶν μισούντων καὶ ἀγαπώντων ἡμᾶς.

Ὑπερ τῶν ἐντειλαμένων ἡμῖν τοὶς ἀναξίοις εὔχεσθαι ὑπὲρ αὐτῶν.

Ὑπὲρ ἀναρρύσεως τῶν αἰχμαλώτων.

Ὑπερ τῶν ἐν θαλάσσῃ καλῶς πλεόντων.

Ὑπὲρ τῶν ἐν ἀσθενείαις κατακειμένων.

Εὐξώμεθα καὶ ὑπὲρ εὐφορίας τῶν καρπῶν τῆς γῆς.

Καὶ ὑπὲρ πάντων τῶν προαναπαυσαμένων πατέρων καὶ ἀδελφῶν ἡμῶν, τῶν ἐνθάδε εὐσεβῶς κειμένων, καὶ ἁπανταχοῦ Ὀρθοδόξων.

Εἴπωμεν καὶ ὑπὲρ ἑαυτῶν, τὸ Κύριε, ἐλέησον, (γ' ).

 

ὁ Ἱερεὺς Δι' εὐχῶν... ὁ Χορὸς Ἀμήν.