ΤΙΖ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΜΑΪΟΥ

 

Μνμη τν γων ποστλων νδρονκου καὶ Ἰουνας, καΜνμη τοῦ ἐν γοις πατρς μν θανασου πισκπου Χριστιανουπλεως.

 

ΕΝ ΤΜΕΓΑΛΕΣΠΕΡΙΝ

 

Μεττν Προοιμιακν τΜακριος νρ.

Στιχηρτν ποστλων

χος πλ. δ'

τοπαραδξου θαματος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Λγτν λογον παυσας, τς θεας φθορν, ὡς τοΛγου πκοος, κακλεινς δικονος, καφωστρ διαυγστατος, τς οκουμνης, θεομακριστε· δισε λγοις, θεοις δοξζομεν, κατν γαν σου, μνμην ορτζομεν, περιχαρς, ανεσιν προσγοντες, τΠαντοκρτορι.

 

Παλος θεος πστολος, θεοις πανοις μς, ἐκθειζων λαμπρτατα, τος πιστος παρστησι, τν μν γενναιτητα, πρτοτου λγων, ἀποδειχθναι μς, ΘεοτοΛγου, μαθητς πνσοφοι, κασυγγενες ατοῦ, Ἰουνα πνσοφε, ὡς ληθς, μκαρ τε νδρνικε, Θεοθερποντες.

 

Πσαν ερκηργματι, φωταγωγοντες τν γν, τν χλν πελσατε, τν τς ματαιτητος, καπρς φς δηγσατε, θεογνωσας, τος νυπρχοντας, ἐν σκτει πλαι, τς θετητος, θεοι πστολοι, ὁδηγοσωτριοι, καπρεσβευταί, πντων τν πιστς μς, τιμντων πντοτε.

χος β'

Ποοις εφημιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Πντες οεσεβες σμερον, ἀνυμνσωμεν τν ερρχην, τν θανασας πνυμον, καὶ Ἀθανασου φμιλλον, Χριστιανουπλεως ποιμνα. Δοχεον λαμπρν γενμενον τοΠνεματος, τσμα σν τψυχῇ ἀποκαθραντα, τς τν παθν τρικυμας, Ὅθεν ξιθη, ἀενως θαυματουργεν, Χριστπαριστμενος, τσσαντι τς ψυχς μν.

 

Δετε ν ερος μλεσι, καταστψωμεν τν θεαν Κραν, εωδας οσαν νπλεων, καπμπολλα θαματα βρουσαν, καπιστος κινδνων λυτρουμνην, βοντες· Σὲ ἀνυμνομεν παντοδναμε, προσττην καὶ ἀρωγν μν κφναντα, τν θανσιον ντως, οτθεον σκνος, εωδας πολλς πληρος, Χριστὲ ὁ Θες μν, ὁ ἔχων τμγα λεος.

 

Θαμα κπληκτικν γγονε, κακατπληξε τος τολμητας, τος βεβλους χερας κτενοντας, κατλεψανσου συλσαντας. Ἐκλονσθη πσα οκα, κακρτος, φρικτς καμγας καπαννχιος, σζντα καμετθνατον πδειξε. Καοατπται νν ζσιν· οτοι μαρτυροσιν, ὅτι σεθαυματουργς κλεινὲ Ἀθανσιε. Εχας σου πντες σωθεημεν.

 

Πθθεοτερπεσμερον, ἀσπασμεθα τθεον σκνος, τοῦ ἀξιαγστου Πατρς μν, Ἀθανασου τομκαρος, τοκρουνος δακρων καθαρθντος, τμγα τς Γορτυνας γκαλλπισμα, καθεον Μονς Προδρμου στλον σειστον, τς εποιας τν πλοτον, τν εδηλοντα, ἀγανκτησιν τοΘεοῦ, τριγμτς σς λρνακος, τιμμν σε θανσιε.

Δξα... Ἦχος πλ. α'

ς θαυμαστσου τὰ ἔργα Χριστέ! Ἀνδειξας ν τος σχτοις χρνοις, θαυματουργν τν ερρχην σου θανσιον. Σγρ τν βαρτιμον ποθσας μαργαρτην, τν πλοτον κατν δξαν, σκβαλα λογσατο. Κατος χνεσσου κολουθν, πνεμα κασμα τας ρετας πεθωσεν. Ὅθεν τπβλεψον Κριε κφωνν, λαμπρτατον στρον, πρτοστματος ατοῦ ἑωρτο. Τν δ' ὁλολζουσαν γοερς, ἐπτοθεου λειψνου, νεκρς τν χερα ψωσε, κατατην ηλγησε. Μεγαλουργὲ Ἀθανσιε, πρσβευε τοῦ ῥυσθναι μς, ἐκ τν βελν τοΒελαρ, κασωθναι τς ψυχς μν.

 

Κανν... Τς ορτς

 

Εσοδος. Φς λαρν, τΠροκεμενον τς μρας κατὰ Ἀναγνσματα.

 

Παροιμιν τὸ Ἀνγνωσμα

(Κεφ. 10, 7 & 3, 13-16 & ἐκλογὴ)

Μνμη δικαου μετ' ἐγκωμων, καελογα Κυρου πκεφαλν ατοῦ, Μακριος νθρωπος, ὃς ερε σοφαν, καθνητς, ὃς εδε φρνησιν. Κρεσσον γρ ατν μπορεεσθαι, ἢ χρυσου καὶ ἀργυρου θησαυρος. Τιμιωτρα δὲ ἐστι λθων πολυτελν, οκ ντιτσσεται ατοδν πονηρν· εγνωστς στι πσι τος γγζουσιν ατν, πν δτμιον οκ ξιον ατς στιν. Ἐκ γρ τοστματος ατς κπορεεται δικαιοσνη, νμον δκαὶ ἔλεον πγλσσης φορεῖ. Τοιγαρον κοσατμου, ὦ τκνα· σεμνγρ ρῶ, καμακριος νθρωπος, ὃς τς μς δος φυλξει. Αγρ ξοδομου, ἔξοδοι ζως, καὶ ἑτοιμζεται θλησις παρΚυρου. Διτοτο παρακαλῶ ὑμς καπροεμαι μν φωνν υος νθρπων. Ὅτι γὼ ἡ Σοφα κατεσκεασα βουλν καγνσιν καὶ ἔννοιαν, ἐγὼ ἐπεκαλεσμην. Ἐμβουλκαὶ ἀσφλεια, ἐμφρνησις, ἐμδὲ ἰσχς. Ἐγτος μφιλοντας γαπῶ, οδὲ ἐμζητοντες ερσουσι χριν. Νοσατε τονυν κακοι πανουργαν, οδὲ ἀπαδευτοι νθεσθε καρδαν. Εσακοσατμου καπλιν· σεμνγρ ρῶ, καὶ ἀνογω πχειλων ρθά. Ὅτι λθειαν μελετσει λρυγξ μου, ἑβδελυγμνα δὲ ἐναντον μοχελη ψευδῆ. Μετδικαιοσνης πντα τὰ ῥήματα τοστματς μου, οδν ν ατος σκολιν, οδστραγγαλιδες. Πντα εθα σττος νοοσι, καὶ ὀρθτος ερσκουσι γνσιν. Διδσκω γρ μν ληθῆ, ἵνα γνηται ν Κυρίῳ ἡ ἐλπς μν, καπλησθσεσθε Πνεματος.

Παροιμιν τὸ Ἀνγνωσμα

(Κεφ. 10, 31-32 & 11, 1-12)

Στμα δικαου ποστζει σοφαν, γλσσα δὲ ἀδκου ξολεται· Χελη νδρν δικαων πστανται χριτας, στμα δὲ ἀσεβν καταστρφεται. Ζυγοδλιοι βδλυγμα νπιον Κυρου, στθμιον δδκαιον δεκτν ατῷ. Οὗ ἐὰν εσλθῃ ὕβρις, ἐκεκαὶ ἀτιμα, στμα δταπεινν μελετσοφαν. Τελειτης εθων δηγσει ατος, καὶ ὑποσκελισμς θετοντων προνομεσει ατος. Οκ φελσει πρχοντα ν μρθυμοῦ, δικαιοσνη δὲ ῥύσεται πθαντου. Ἀποθανν δκαιος λιπε μετμελον· πρχειρος δγνεται καὶ ἐπχαρτος σεβν πλεια. Δικαιοσνη μμου ρθοτομεῖ ὁδος, ἀσβεια δπεριππτει δικίᾳ. Δικαιοσνη νδρν ρθν ῥύσεται ατος, τδὲ ἀβουλίᾳ ἁλσκονται παρνομοι. Τελευτσαντος νδρς δικαου οκ λλυται λπς, τδκαχημα τν σεβν λλυται. Δκαιος κ θρας κδνει, ἀντ' ατοδπαραδδοται ὁ ἀσεβς. Ἐν στματι σεβν παγς πολταις, ασθησις δδικαων εοδος. Ἐν γαθος δικαων κατρθωται πλις, καὶ ἐν πωλείᾳ ἀσεβν γαλλαμα. Ἐν ελογίᾳ εθων ψωθσεται πλις, στματι δὲ ἀσεβν κατασκαφσεται. Μυκτηρζει πολτας νδες φρενν, ἀνρ δφρνιμος συχαν γει.

Σοφας Σολομντος τὸ Ἀνγνωσμα

(Κεφ. 4, 7-15)

Δκαιος ἐὰν φθστελευτσαι, ἐν ναπασει σται. Γρας γρ τμιον οτπολυχρνιον, οδὲ ἀριθμῷ ἐτν μεμτρηται. Πολιδὲ ἐστι φρνησις νθρποις, καὶ ἡλικα γρως βος κηλδωτος. Εὐάρεστος Θεγενμενος γαπθη, καζν μεταξὺ ἁμαρτωλν μετετθη. Ἡρπγη, μκακα λλξσνεσιν ατοῦ. Βασκανα γρ φαυλτητος μαυροτκαλά, καὶ ῥεμβασμς πιθυμας μεταλλεει νον κακον. Τελειωθες ν λγῳ, ἐπλρωσε χρνους μακρος· ρεστγρ ν Κυρίῳ ἡ ψυχατο· διτοτο σπευσεν κ μσου πονηρας, οδλαοὶ ἰδντες καμνοσαντες, μηδθντες πδιανοίᾳ ττοιοτον, ὅτι χρις καὶ ἔλεος ν τος σοις ατοῦ, καὶ ἐπισκοπὴ ἐν τος κλεκτος ατοῦ.

 

    Ἰδιμελα ες τν Λιτν

χος α'

Τος πρ νθρωπον γνς σου, κατς πυκνς χαμευνας, πς μθαυμσωμεν, Ἱεροφντα θεσπσιε. Ἀρχθεν γρ προορισθες, τν τιμαλφκαὶ ἰσγγελον τς παρθενας χιτνα, ἄσπιλον διεφλαξας. Κατος τερπνος καχαμαιζλοις τοβου χαρειν επν, νκτωρ τε μεθ' ἡμραν, τΣωτρι βας· ψυχμου κολλθη πσω σου. Γνρισν μοι Κριε, ὁδν ν πορεσομαι. Ὅθεν νελθν, ες τπερβλεπον εραρχας ψος, ἐπινεσει τς Θεοτκου, πσαν ρετν αυτῷ ἐνεθησαρισας, καθαυματουργν σεαυτν ναπφηνας. Πρσβευε πρ μν, Πτερ γιτατε.

 

Τν πστιν τετρηκε, τν δρμον τετλεκε, ἀγνα τν καλν γωνισμενος, ὁ Χριστιανουπλεως θανσιος. Ποιμανων γρ καπυκτεων, κατν σρκα δουλαγωγν, τος πσι πντα γγονεν, ἵνα πντας κερδσῃ. Κατν Σωτρα μιμομενος, ὑπρ τν προβτων τν ψυχν ατοῦ ἐτθει. Διό, κατοτον δξασεν Χριστς. Καζντα καμετθνατον, ττρισηλίῳ ον φωτί, φαιδρς παριστμενος, πρσβευε πρ μν, τοΕαγγελου κρυξ διαπρσιε.

 

ς ργαλος στν δρμος τς ρετς! ΔικαπαρΘεοστεφανονται, οἱ ἀναβσεις ν τκαρδίᾳ τιθμενοι, καὶ ἀκλινς πολεμοντες, κακσμον κακοσμοκρτορα. Ἀλλ' ὦ Κερκρας βλστημα, καΓορτυνας καχημα, τς Χριστιανουπλεως ερουργκαποιμντορ, ἐν ορανος χοροβατν, καὶ ἐπγς περοις θαμασι δοξασθες, πρσβευε πρ μν, Πτερ θανσιε.

Δξα... Ἦχος δ'

Σμερον σκιρτσωμεν, καπνευματικς εφρανθμεν, ἐπτμνμτοῦ Ἱερρχου. Τν γρ Σωτρα τοπαντς, οτος πιποθσας, γονες, μνηστν, σν τος λοιπος τοβου θελγτροις πηρνσατο. Κατλυχνίᾳ ἐπιβς διτς Θεοτκου, τῇ ἀόκνδιδασκαλίᾳ, Θεν καὶ ἄνθρωπον κρυξε. Φβκατρμδτοτον θων, ὅλην ν αττν Τριδα πεσπσατο. Κατν ψυχν τς τν παθν χλος κκαθρας, γυμνητιντων καπειναλων, χηρν τε ρφανν πρξε παραμθιον. Ὅθεν τος θαμασιν δοξσθη, μλλοντα προειπν, κατος τς λμνης βατρχους φνους πειργσατο, αθις δτοτοις τκοζειν, μετκαιρν χαρσατο. Ατοτας κεσαις Χριστέ, ερνην τπστει δρησαι, κατας ψυχας μν τμγα λεος.

 

Κανν... Τς ορτς

 

Ες τν Στχον πστιχα Προσμοια.

Πανεφημοι μρτυρες χος α' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Διδοχος φθης ληθς, πτερ θανσιε, τν ποστλων. Καὶ ἔνδοξος, καδιαπρσιος, τοΧριστοθερπων, καποιμν γργορος, εσγων καὶ ἐξγων τπομνιον, ὃ ἐλυτρσατο, ὁ Σωτρ δίῳ αματι, καὶ ἐλανων, πρς νομν σωτριον.

 

Στχ. Διτοτο χρισσε Θες, ὁ Θες σου λαιον γαλλισεως παρτος μετχους σου.

 

Γορτνιοι παντες τορς, δετε συναθροσθητε, κατν ποιμνα μνσατε, κατασπαζμενοι, ἐν πλτπθῳ, σμα τμυρπνοον, καΚραν τν γαν καπντιμον, τν πελανουσαν, τπολλδεινοπαθματα, καφρουροσαν τος πιστς προστρχοντας.

 

Στχ. Οἱ Ἱερες σου Κριε νδσονται δικαιοσνην.

 

ΤπθΧριστοτρωθες σοφέ, Ἱερρχα νδοξε, θαυματουργὲ Ἀθανσιε, κατοτον κλινς, ἐν τος στρνοις φρων σν ΠατρκαΠνεματι προλγειν ξιθης τμλλοντα. Ατν κτευε, δωρηθναι τας ψυχας μν, τν ερνην, κατμγα λεος.

Δξα... Ἦχος γ'

Λαμπροφανς καπαννδοξος πφανε νν μνμη σου, Ἀθανσιε. Ἀγγελικς γρ βισας, ἐν μστρβης τς κοσμικς, τχερον τκρεττονι καθυπταξας, κατν σν πομνην ἀόκνως, τν κακοδξων Αρετικν τρωτον διεφλαξας. Ὅθεν τν τδε περαρθες, τν ποστλων μσκηνος γγονας. Καὶ ὑπερφυς θαυματουργν, τος τν σν μνμην τελοντας τας ελογαις ορανθεν καταστφεις, καπρεσβεεις πρ τν ψυχν μν.

 

Κανν... Τς ορτς

 

πολυτκιον τν ποστλων

 χος γ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

πστολοι γιοι, πρεσβεσετε τῷ ἐλεμονι Θεῷ ἵνα πταισμτων φεσιν, παρσχτας ψυχας μν.

 

πολυτκιον χος α'

Τς ρμου πολτης ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τος τελοντας τν μνμην, κατιμντας τσμσου, καπανευλαβς προσκυνοντας τν μυρπνοον Κραν σου, ὡς χων παρρησαν πρς Θεν, ἱκτευε Χριστν τν γαθν, κατας σας θερμας πρεσβεαις, τν κινδνων σζε, ὦ ἅγιε θανσιε. Ἔχων δκασυμπρεσβευτν, τν μγαν Κυρου Πρδρομον, ἔσο ορτως τς Μονς, φρουρς καπροπργιον.

 

Δξα... Κανν... τς ορτς

 

Καὶ Ἀπλυσις

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Μεττν α' Στιχολ.

Κθισμα α'

Τν ραιτητα χος γ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Βον σγγελον θεομακριστε, Πτερ δινυσας, ἐν μσκλδωνος, τοκοσμικοκατν κακν, καὶ ὕλης τς φθειρομνης. Ὅθεν πεξρανας, τν δακρων τος εμασι, τν παθν μακριε, τν κθεκτον χεμαρρον. Δικαπρεπωδστατα μλπομεν, πστει σν μνμην ερρχα.

 

Δξα... Κανν... Τς ορτς

 

Μεττν β' Στιχολ.

Κθισμα β'

Τν τφον σου Σωτρ χος α' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Πανγυριν φαιδρν, ἱερν πανδαισαν, σκιρτσα κτελεῖ, ἡ μοντοΠροδρμου, σοφὲ Ἀθανσιε, ἐν τος κλποις κατχουσα, τν σν πντιμον, καθεοβρβευτον Κραν, ἀνυμνοσσου τος ναρτους γνας. Διτατην φλαττε.

Δξα... Κανν...

Παρθνος ληθς, πρτοτκου Παρθνε, Παρθνος ληθς, ἐν ττκΠαρθνε, Παρθνος ειπρθενος, μεττκον διμεινας, καΠαρθνον σε, ὁμολογομεν Παρθνε, καὶ ἐλπζομεν, ἐν σοΠαρθνε σωθναι, Κυρα ειπρθενε.

 

Μεττν Πολυλεον

Τπροσταχθν μυστικς χος πλ. δ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τν Γορτυνας, ἀδελφοφρουρν καφλακα, κατοΠροδρμου τς μονς ρεισμα σειστον, Ἀθανσιον πντες τν ν ερρχαις, προφρνως νν ορτσωμεν ν δας, Βοντες καταπαστως, φρορει μς, καπερσζε γιε, παντοδαπν σθενειν, καπσης λλης θλψεως, καπαντοας κακσεως.

 

Δξα... Κανν... Τς ορτς

 

Τα' Ἀντφωνον τοδ' Ἤχου.

ντφωνον Α'

κ νετητς μου πολλπολεμεμε πθη, ἀλλ' ατς ντιλαβοῦ, κασσον Σωτρ μου.

Ομισοντες Σιν, ασχνθητε πτοΚυρου· ς χρτος γρ, πυρὶ ἔσεσθε πεξηραμμνοι.

Δξα...

γίῳ Πνεματι, πσα ψυχζωοται, κακαθρσει ψοται λαμπρνεται, ττριαδικΜονδι εροκρυφως.

Κανν...

γω Πνεματι, ἀναβλζει ττς χριτος εθρα, ἀρδεοντα, ἅπασαν τν κτσιν πρς ζωογοναν.

 

Προκεμενον

Τμιος ναντον Κυρου θανατος τοῦ Ὁσου.

Στχ. Τὶ ἀνταποδσωμεν τΚυρίῳ.

 

Τό, Πσα πνο

 

Εαγγλιον τοῦ Ἱερρχου

 

Ν'

 

Δξα... τας τοῦ Ἱερρχου...

Κανν... τας τς Θεοτκου...

 

Στχ. λησν με Θες...

 

διμελον χος πλ. β'

θανσιε Πτερ, τπολιτείᾳ Ἰσγγελε, καπιστΧριστοθερπον, ὡς χων παρρησαν πρς Ατν περσζε μς τας επροσδκτοις πρεσβεαις σου, ἐκ παντοων κινδνων, ὅτι πρς σκαταφεγομεν.

 

Κανν τν ποστλων, οὗ ἡ Ἀκροστιχς.

 

Ανον προσοσω τσοφῷ Ἀνδρονκῳ.

Ποημα ωσφ.

 

δα' χος πλ. δ'

σωμεν τΚυρίῳ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Ανον Θεπροσγει ν τπαναγίᾳ Μκαρ μνμη σου, ἡ σεπτὴ Ἐκκλησα, τος γνς σου πστει δοξζουσα.

 

θυνας τονος σου, πσας τς κινσεις ερτατε, πρς Θεοθελημτων, ἀποπλρωσιν χαρων, Ἀνδρνικε.

 

Νσους ποκαθαρειν, πνεματα δικειν πονηρτατα, ἐκ Θεοθεαν χριν, ἐκομσω θεφρον νδρνικε.

Θεοτοκον

μβρισν μοι Παρθνε, πντων τν πταισμτων πολτρωσιν, καδιρθωσιν βου, τῇ ἐν σομεσιτείᾳ καχριτι.

 

Κανν τοῦ Ἁγου, οὗ ἡ Ἀκροστιχς

 

Μλπω τν Χριστοθεον εροφντην

 

ν δτος Θεοτοκοις

Μαρτνος

 

δα' χος α'

δν πινκιον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Μολπν σοι προσγοντι, καννος τοτου, προσδχου, ὦ Ἅγιε, κατμπτασματα, νος μου τς κτροπς, σας πρς Θεν θερμας λιτας, ἄρδην ξλειψον.

 

χθρν τν παμπνηρον, ᾔσχυνας Πτερ στερρὲ Ἀθανσιε, Χριστιανουπλεως, ποιμν καὶ ἱερουργέ, πατσας τας σας ρετας τοτου τὰ ἔνεδρα.

 

Λαμπρς σε δξασε, θαμασι πλεστοις Τρις ἡ ὑπρθεος, κατν θεαν Κραν σου, πανντιμον θησαυρν, κατν δεινν παλλαγν πσι δεδρηται.

 

Παντοοις δεδξασαι, καὶ ἐν τβίῳ Πτερ, Ἀθανσιε, θαυμαστος τρασιν· ργρ σῇ ὑποβαλν, βατρχους κοζοντας φνους κατστησας.

Θεοτοκον

Μαρα πανχραντε, ελογημνη, φωτς οκητριον, κανας τοΠνεματος σγγονας ληθς· τν γρ Υἱὸν τν τοΘεοΠαρθνος κησας.

 

Τν ποστλων

 

δγ'

Οκ στιν γιος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νεκρσας τμλη σου γωνσμασι, τν ζων κατηξωσαι, τν ζντων θεσασθαι, ἐπγς σαρκοφρον, Χριστν τν Θεν μν, Ἀνδρνικε πστολε.

 

Πυρπνοος γγονας θεου Πνεματος, καθαρδιανοίᾳ σου, τν θρμην πστολε, περιφρων καφλγων, τς πλνης τν κανθαν, Ἀνδρνικε πανεφημε.

 

ημτων φθγγος σου καὶ ἡ δναμις, τν θαυμτων πδραμε, τοκσμου τπρατα, μαθηττοΚυρου, πιστος κδιδσκουσα χριν τν σωτριον

Θεοτοκον

Οκ στιν χραντος πλν σου Δσποινα, καοκ στιν μεμπτος πλν σου πανμωμε· τοΘεογρ τν λων, χωρον μνη χρημτισας.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Οκ στιν, Ἅγιος ς Κριος καοκ στι δκαιος ς Θες μν, ὃν μνεπσα Κτσις, οκ στι δκαιος πλν σου Κριε».

 

δγ'

Στερεωθτω καρδα μου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Ὦ Ἀθανσιε σγγελε, σὺ ἀπηρνσω σος γενντορας, καὶ ἐγκατλιπες μνηστν κατοβου τθλγητρα, κατν Κριον γπησας, τν μς γαπσαντα.

 

Τν γοητετριαν δεσμεσαντα, κανεκρχειρελογσαντα, τν πφρετρον τσν, γοερς λολζουσαν, ἀνυμνομν σε προφρνως, Ἱερὲ Ἀθανσιε.

 

τε ελγεις τσν πομνιον, καὶ ἐξεφνεις τό «ἐπβλεψον», οτν καρδαν καθαροί, ἄστρον φεγγοβολτατον, πρτοστματς σου βλεπον, ελαβς ξιστμενοι.

Θεοτοκον

γιωτρα πσης κτσεως, σὺ ὦ Παρθνε ναδδειξαι, κακαθαρτατος νας, καπυρμορφον χημα, καπαλτιον τοΛγου, τοτν κσμον λυτρσαντος.

 

Κθισμα τν ποστλων χος δ'

Ταχπροκατλαβε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

θεος νδρνικος, φωτοειδς πεφυκς, καρδας φτισε, θεογνωσας φωτί, Κυρίῳ προσρχεσθαι· θεν καμεττλος, ἀναβλζει ἰάσεις, πστει τος προσιοσι, τσεπτατοοκῳ, καπσιν ξαιτεται πιστος τμγα λεος.

 

Κθισμα χος α'

Τν τφον σου Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Ασχνθητε χθροί, τς Χριστοῦ Ἐκκλησας, καπντες λισταί, τς θου μωρας, οθαματα τερστια, ἀναιδς μπιστεοντες, κανν λθετε, Ἀθανασου τσκνος, ἰδεν πς ατό, εωδιζει ρρτως, καδαμονας τρπεται.

 

Δξα... Κανν... Τς ορτς

 

Τν ποστλων

 

δδ'

ξ ρους κατασκου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Σὲ ὡς συγγενῆ, ἀσπζεται Παλος, ἔναντι πιστν, τος θεους σου πανους, ἀνακηρττων νδρνικε θεορρμον, φωταγωγτν εφημοντων σε.

 

Οκος γεγονς, Τριδος παναγας, οκους καβωμος, κατστρεψας τς πλνης, καὶ ἐδομσω Πανεφημε κκλησας, ες σωτηραν τν ψυχν μν.

 

σχυσας Θεοῦ, τσθνος περιφρων, ττοδυνατοῦ, ἁρπσαι σκεη μκαρ, καὶ ἐκτελσαι τοΠνεματος τοῦ Ἁγου, κατοικητριον νδρνικε.

Θεοτοκον

Σδιπαντς, Παρθνε Θεοτκε, πντες οπιστοί, συμφνως νυμνομεν, ὡς σφαλκαὶ ὑπρμαχον προστασαν, κατν ψυχν μν τν λτρωσιν.

 

δδ'

ν πνεματι προβλπων ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νοσματα δικεις, καπθη χαλεπά, κατσπερματοφθρα ζιζνια σοβες. Τν ν θερμκαρδίᾳ σε πικαλουμνων, κατν γαν κραν σου κατασπαζομνων, ὦ θεοφρε θανσιε.

 

Χριστν πιποθσας τν θεον Λυτρωτν, ἐκ τν γηνων Πτερ, ἀνψωσας σαυτν. Δι' ἐγκρατεας κθηρας τσαρκον, καὶ ὄντως νεδεχθης τροφες τν πενομνων. Ὅθεν τν μνμην σου γεραρομεν.

 

ηγνεις στὸ ὄρος ποινττοδεσμοῦ, ὡς παρρησαν χων πρς Κριον πολλν. Ὅθεν μνομεν Θεν τν καλς εδτα, τος λατρευτς καφλους ατοῦ ἀντιδοξζειν, καθαυμαστον περοις θαμασιν.

 

Ἰάσεων πλημμρα σλρναξ σοφέ, κανοσημτων πλει ταχς φυγαδευτς. Διὸ ἀκστορα χει σε Προδρμου, μονκαΓορτυνα καχημα καπροσττην, Ἱερουργπανιερτατε.

Θεοτοκον

οδη φσιν κσμου ττκσου γνή, ἐπαναφρεις αθις ες ὃ ἦν π' ἀρχς. ΔιΠαρθνον πρτκου καὶ ἐν ττκῳ, καμεττκον πντες Κεχαριτωμνη, ὁμολογομεν μμελστατα.

 

Τν ποστλων

 

δε'

Ὁ ἐκ νυκτς γνοας ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ς συγγενσε Παλου, καπρατομαθητν χρηματσαντα, σν ατνν τιμμεν, πστει συνελθντες νδρνικε.

 

Τος φωταυγες στρας, καὶ ἱερος ποστλους τιμσωμεν, Ἰουναν νθως, κατν θεοφρον νδρνικον.

 

ς πισμους ντως, ἐν ποστλοις μς μακριος, Παλος νακηρττει, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ μακριοι.

Θεοτοκον

Σπαναγα Κρη, τν Προφητν χορς προεχραξεν, ἱερος ν συμβλοις, ἔσεσθαι Κυρου λοχετριαν.

 

δε'

Τν σν ερνην ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Στενν κατεθλιμμνην σβαδσας δν, ῥεμασι δακρων τν σρκα μρανας, ἐν τκρυπττατα ποιομενος. Ὅθεν Χριστς στος θαμασι δοξζει.

 

Τας σας πρεσβεαις ερρχα, φρορει μς, ὅτι πλν σου λλον ρωγν ογινσκομεν, ἐν Γορτυνίᾳ οτιμντς σε· λατρ γρ πλεις ποικλων νοσημτων.

 

ργν Θεοφρικδη, τριγμδηλος σς σοροῦ, κατὰ ἀναρθμητα στφη τς κρδος πλασας, κακατεξρανας τν δκτυλον, τοτολμσαντς σου τΚρπροσεγγσαι.

 

γρν αχμσαν σας εχας ποιες στν γν, κατν πειθοσν σοι κμην ρημίᾳ παρδωκας· τος γρ νεκρος οτοι κατκαιον, ἐκ πολλς νοας καδεισιδαιμονας.

Θεοτοκον

Τν σν βοθειαν, Κρη δδου μν· λλην γρ κτς σου Παρθνον οκ γνωμεν, μεττν τκον, ὦ Πανσπιλε. Ὅθεν Στιμμεν γνὴ ὡς Θεοτκον.

 

Τν ποστλων

 

δς'

Χιτνμοι παρσχου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

οκς σου ἰάσεων πηγς, τος πθπροστρχουσι, πηγζει πστολε, ἀποπλνων ψυχικὰ ἀρρωστματα.

 

Φθαρεσαν θεΐᾳ τν πληθν, ἐθνν νεκανισας, νοστμοις σου δγμασι, τοῦ ἀφθρτου ησοφλε γνσιε.

 

ς λιος πδραμες τν γν, Ἀνδρνικε πνσοφε, τρισλιον κτιστον, καταγγλλων τος πιστος φς Θετητος.

Θεοτοκον

Αθεαι τοΔεσπτου πσοί, πορεαι γνσθησαν, τοσρκα πτωχεσαντος, καπλουτσαντος πιστος πειργαμε.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Χιτνμοι παρσχου φωτεινν, ὁ ἀναβαλλμενος, φς σπερ μτιον, πολυλεε Χριστὲ ὁ Θες μν».

 

δς'

Τν προφτην ωνν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Θαυματβρυτος πηγή, Ἀθανσιε σοφέ, ἡ σΚρα ληθς, ἀνεδεχθη τος πιστος, κακαχημα, τν Γορτυνων βοντων πρφθασον.

 

χρισσε Θες, μρθείῳ νοητῷ, Ἀρχιπομενα μν, κατσμσου λαμπρς, ἐδξασε, σν εωδίᾳ νν σζμενον.

 

να σας εχας κγώ, ερω λεων Χριστν, τν Δεσπτην τοπαντς, ἐν μρτφρικτῇ, ἐξφανα, ττς σς μνμης ἑόρτια.

Θεοτοκον

λεν μοι τν Υἱόν, Σοῦ ἀπργασαι γνή, τν συνναρχον Πατρί, κατΠνεματι νπερ, κηρττομεν, Θεν ετε καὶ ἄνθρωπον.

 

Κοντκιον χος δ'

Ὁ ὑψωθες ν τΣταυρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

δοξασθες παρΘεοθαυμασως, δι' εωδας καθαυμτων ποικλων, ἐν τος σχτοις χρνοις, Ἀθανσιε, φνηθι ταχτατος, καθερμς ντιλπτωρ, τν δεινν λυτρομενος, τος πιστς σε τιμντας, κατος τλεψανα κατχοντας τσά, πρς μετανοας δν χειραγγησον.

Οκος

Φτισν μου τν φρνα, σθνωσν μου τν χερα, ὦ Πνεμα ζωοποιν καατγαθον, ὅπως μνσω ριπρεπς τν χθιζτε καπριζα κ Κερκρας νατελαντα φαεινν φωστρα τς κκλησας καλτρην Χριστοῦ Ἀθανσιον. Καταφρονσας γρ τν γεηρν καχαμαιζλων, ὡς δυνατν τκατ' εκνα κηλδωτον διετρησεν, ἀγγελικς τν βον δινυσε, κατδιτττς ρχιερωσνης τε καὶ ἀσκσεως χαρσματι λαμπρυνθες, ἐν οραντν ψυχν νεββασε. Τν δνομιζντων μθους εναι τν ρετν κατθαματα δυσσεβν τστματα κατεφμωσεν. Ὅθεν τς μυριπνου μπιπλμενοι εωδας, κατν πανερον ατομνμην τελοντες βομεν· θεε Πτερ, πρς μετανοας δν μς χειραγγησον.

 

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

ΤΙΖ' τοατομηνς, Μνμη τν γων ποστλων νδρονκου καὶ Ἰουνας.

Στχοι

θνη διδξας νδρνικος μυρα,

Πρς Χριστν λθεν, ὃς καλεπρς φς θνη.

ουνα τθνηκε μηνΜαΐῳ,

'Ὃς πρτς στιν εσιν ουνου,

βδομτδεκτθν' Ἰουνη νδρνικς τε.

 

Τατῇ ἡμρμνμη, τοῦ ἐν γοις Πατρς μν θανασου τονου, Ἐπισκπου Χριστιανουπλεως, τοθαυματουργοῦ.

Στχοι

Πφευγεν χθροτοβροτοκτνου βλη

ελογητς καμγας Χριστολτρις.

λτο ημα φαεσφρον νν γε θανασοιο.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τοῦ Ἁγου Μρτυρος Σολχωνος, κατν σν ατῷ, Παμφαμρ καΠαμφυλν.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

Τν ποστλων

 

δζ'

Ὁ ἐν ρχτν γν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νσους δεινς καπσας μαλακας, ἐκ τν ψυχν μοκατν σωμτων, ἀποδικεις τν προστρεχντων, ἐν τοκσου σοφΜαθηττοΧριστοῦ.

 

Δαιμονικς φδους πελανων, πθη δεινκαθαρεις τν νθρπων, ἐν συμπαθείᾳ Χριστοατπτα· διτοτσε πιστς μακαρζομεν.

 

ητορικν Σοφὲ ἀδολεσχαν, καταβαλν πλτητι δογμτων, Θεν κηρττεις σαρκς ν εδει, ὁμιλσαντα βροτος γαθτητι.

Θεοτοκον

Ὁ ἐν γαστρτς Παρθνου οκσας, καὶ ἐν αττν δμ ναπλσας, ελογητς εες τος αἰῶνας Κριε, ὁ Θες τν Πατρων μν.

 

δζ'

Τος ν καμνπαδας ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

χαμευναις καδεσεσι πυκνας, κατῇ ἐγκρατείᾳ τν ον τν παθν χειρωσμενος, πνευματικν εωχαν ν τμνματοσμερον παρατθεται, καβον πεγει· Ελογητς Θες θανασου.

 

Νικσας νκην καττοῦ ἐχθροῦ, ἥνπερ κατενκησαν Προφται καΜρτυρες, καὶ ὁ κλεινς τν ποστλων θασος, Ἀγγλους καὶ ἀνθρπους ξπληξας. Ἡμς ον σζε ετολαοφθρου λοιμοῦ.

 

ερατεσας νεσει θεϊκῇ, τοΕαγγελου διαπρσιος κρυξ Σγγονας, κατοΧριστοτος χνεσιν πμενος, ὑπογραμμς ρετς ναδδειξαι, καελογες τν Θεν ν ορανος κατοικν.

 

πτν θεαν ρθης σκοπιν, ἀρχιερωσνης καθαρτητι νοῦ Ἀθανσιε, κατν σταυρν σου π' ὤμων ρμενος, τκσμῳ ἐνεκρθης σγγελε, καὶ ἀπεδεχθης τρανς τν πενομνων τροφες.

Θεοτοκον

Νενεκρωμνον πθεσι δεινος, κατν καθρτων λογισμν τος βελμνοις βεβλημνον με γειρον, ὦ ΘεοΛγου πραγνον σκνωμα, Μαρα Θεοτκε Μητρνανδρε, ἡ τξασα, τν Θεν δχα τροπς καφυρμοῦ.

 

Τν ποστλων

 

δη'

Τον ν ρει γίῳ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νεμομνην κακας σηπεδνα, τν νθρπων νδρνικε καρδας, ἅλατι θείῳ ἔστησας δογμτων σου, κατκενωθντι, Λγσζομνας, παρστησας τρισμκαρ.

 

ερες τε καθτης καθυσα, ττυθντι δι' οκτον γνωρσθης, καπρς ατν νδραμες νδρνικε, στφος φθαρσας, καδικαιοσνης, πρς τοτου δεδεγμνος.

 

Κρυξ θεος πστολος θεπτης, καθαιρτης ξονων πωλεας, καπλουτιστς πρων φθης νδοξε, καΣιν τς νω, μγιστος οκτωρ, Ἀνδρνικε θεφρον.

Θεοτοκον

ς λαβδι χερσν νθρακα φρεις, δρσον θεον πηγζοντα Παρθνε, τος τφλογμτς πλνης κινδυνεουσι, φλγοντα δπθη, τν μνολογοντων, ατοτν βασιλεαν.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Τν ν ρει γίῳ δοξασθντα, καὶ ἐν βτπυρττς ειπρθενου, τΜωϋσΜυστριον γνωρσαντα, Κριον μνετε, καδοξολογετε, ατν ες τος αἰῶνας».

 

δη'

ν φρττουσιν γγελοι ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

αθμιγγες κνεως κ λρνακος τς σς, ἐκβλζουσιν γιε, καπντας τος πιστος λυτρονται κινδνων, τελοντας πιστς, καὶ ἀνευφημοντας, τν γεραρν σου μνμην.

 

ορνιοι γγελοι καπσα σεπτή, Ἱεραρχν μγυρις, κροτοσι τος σος πανσπτους γνας, καὶ ἔχουσι νν σσκηνν σε Πτερ, ες πντας τους αἰῶνας.

 

Φαιδρνεται σμερον νδξως κατερπνς, ἡ Γορτυνα πασα. Σκιρτδεαγς τιμα Προδρμου καὶ ὁσα μονή, θησαυρν εροσα, τλεψανσου Πτερ.

 

γνεαν ξσκησας, νηστεαν προσευχν κ βρφους, ὦ Ἅγιε πεντων καγυμνν τροφες καπροσττης, διρθωσις κριβς, τν μαρτανντων σὺ ἀνεδεχθης Πτερ.

Θεοτοκον

τκος σου θλασε πανμνητε γνή, τν κεφαλν τοδρκοντος· κρημνσας γρ δολερς τν Εαν πτῃ, συνσυρεν παν τγνος τν νθρπων, ες τν παρανομαν.

 

Τν ποστλων

 

δθ'

Τν προδηλωθντα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

να τς κεθεν ζως φθς κληρονμος, τος νενεκρωμνους τπρν, δαιμνων πηρεαις, ἀνεζωσας ζωηφρσου λγῳ, ἀξιομακριστε νδρνικε.

 

ς τς ληθος γεγονς μπλου παμμκαρ, κλμα εφορτατον, ονον θανασας, ἐναπσταξας, καὶ ἀνθρπων καρδας, εφρανας πανεφημε νδρνικε.

 

Στν στραπας φλξαντα δογμτων τν λην, τς πολυθεας σαφς, καφς θεογνωσας, καταλμψαντα τος ν σκτει τοβου, πντες μακαρζομεν πστολε.

 

Ἡ ἱερωττη σου μνμη φαπλουμνη, ες τπρατα σμερον, φωτζει τς καρδας, τν ν τατσε ερς νυμνοντων, ἀξιομακριστε νδρνικε.

Θεοτοκον

Φωτισμν μν ατησαι τφς τεκοσα, καὶ ἁμαρτιν φεσιν, καψυχν σωτηραν, τος εδσι σε ληθΘεοτκον, ἄχραντε Παρθνε παναμμητε.

Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Τν προδηλωθντα ν ρει τνομοθτῃ, ἐν πυρκαβττκον τν τς ειπαρθνου, ες μν τν πιστν σωτηραν, ὕμνοις σιγτοις μεγαλνομεν».

 

δθ'

Τν φωτοφρον Νεφλην ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νν ον Γορτνιοι πντες, δετε θροσθητε πθῳ, καπεριπτξασθε θερμς, τν πανσβαστον Κραν, καὶ ἐμφορθητε σμς εὐώδους, καθεας κ τς λρνακος, ἀνυμνοντες καβοντες· σσον πντας ερρχα σας εχας.

 

Τν φωτοφρον σου μνμην, ἐπιτελομεν νθως, ᾠδας καὶ ὕμνοις ερος, Ἀθανσιε Πτερ· θαυματουργς γρ ληθς, ἡμν σημραι ναδεκνυσαι, κατν θεαν σου Κραν, ἐγκατλιπες μν ς θησαυρν.

 

νκα μλλει Κτστης τὰ ἔθνη παντα κρναι, ττε παρστηθι γοργς, καλιπρησον Πτερ, ἵνα δστηνος υσθῶ, τς γεννης κενης κατοσκληκος, κατπλθος παρδῃ, τν μν πταισμτων Κριτς.

 

Νικητικμν βραβεα, τς ρετς ρω Πτερ· ς γρ ποιμν ληθινς κατυφλν ποδηγτης, ὑπερετθεις σν ψυχν, κατος πσι πντα γγονας ορνιε, ἵνα πντας κερδσς, καπροσξς τσν πομνιον Χριστῷ.

Θεοτοκον

Σσον μς Θεοτκε, τος πσοπεποιθτας, καΘεοτκον ληθς, καΠαρθνον πρτκου, καμεττκον ψευδς, καὶ ἐν τκσὲ ἀνακηρττοντας. Προσκυνομεν ον Μτερ, καλατρεομεν τν τκον σου γνή.

 

ξαποστειλριον

Τος μαθητας συνλθωμεν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

θανασου σμερον, τοσεπτοῦ Ἱερρχου, καΧριστιανουπλεως, ὑπερκλου ποιμνος, καΓορτυνων προσττου, χαρμονικς κτελοντες, μνμην τν παναοδιμον, ἀπαντλομεν φθνως, ἐκ τς σοροῦ, δαψιλχαρσματα καὶ ἰάσεις, καπρς Θεν κεκτμεθα, ἀκατασχυντον πρσβυν.

 

Ες τος Ανους, ἱστμεν Στχους ξ καψλλομεν τὰ ἐφεξς Προσμοια τσσαρα. 

χος α'

Τν ορανων ταγμτων ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τς καλλιγνου τθρμμα, Κερκρας μλψωμεν, κατν τς Γορτυνας, ἀρωγν καπροσττην, καθεον ερρχην θαυματουργν, τς Χριστιανουπλεως. Ατβοσωμεν πντες ελικρινς, χαροις Πτερ γιτατε.

 

Δετε πιστοσυνελθντες, περικυκλσωμεν, τν θκην τν λειψνων, ἵνα μφορηθμεν, εὐώδους καὶ ἀπλτου θεας σμς, κατερπνς κβοσωμεν, τος κ κινδνων καθλψεων πολλαπλν, τρυχομνους Πτερ πρφθασον.

 

Οτε λαμπρτης χρυσου, οτε γονων στοργή, κατσχυσαν σαλεσαι, τν στερμνιον Πτερ, πργον τς ψυχς σου, ἀλλ' ἀτρεκς τΧριστῷ ἠκολοθησας, καὶ ἐκμαγεον τοσκεους τς κλογς, ἀνεδεχθης ερτατε.

 

Τρπου, ἀγλλου κασκρτα, μονΠροδρμου λαμπρς, κατχουσα ν κλποις, χρμα μγα καθεον, Χριστοτν ερρχην τν θαυμαστν, κασεπτν θανσιον, τν Γορτυνων προπργιον ρραγς, καφρουρν καταμχητον.

Δξα... Ἦχος πλ. α'

ς σμυρναλης φιλη, καπολυτμητος νρδος, προτθειται νν πντιμος Κρα σου θανσιε, τος μετπθου προσιοσι, ῥεθρα ἰάσεων πελαγζουσα. Τγρ τρισκτινον φς, τς περφτου Τριδος λατρεσασα, φαιδρς κααγλησσας στρπτει τς μαρμαρυγς. Ὅθεν καὶ ἡμες σμερον, μεταρσιομενοι τπνεματι, ἐν κατανξει καρδας βομεν· ναψον μν τπρ Χρισττς σς γπης, τας λιτας τοθερποντς Σου, κατας ψυχας μν ῥίζωσον τν φβον τν ντολν Σου. Ἐνσχυσον δέ, ὅπως κατ' ἔτος τελμεν, τν παναγαν τοῦ Ἱερρχου σου κομησιν.

 

Κανν... τς ορτς

 

Δοξολογα Μεγλη

 

Ες τν Λειτουργαν τΤυπικὰ ἐκ τοκαννος τοῦ Ἁγου δγ' κας' εδξει τπροεσττι, Ἀπστολον καΕαγγλιον ζτει ες ερρχην ΙΓ' Νοεμβρου.

 

Κοινωνικν

Ες μνημσυνον αἰώνιον σται Δκαιος. Ἀλληλοια.

 

ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙΑ

 

Ψαλλμενα ες τν ποδοχν τς Τιμας Κρας, ες Παρκλησιν καες τος γιασμος.

 

Χριστιανουπλεως τν καλν, κασεπτν ποιμνα, Ἀθανσιον τν κλεινν, Τιμσωμεν πντες, ὡς μγαν Θεοφλον, καΓορτυνων σθνος καταμχητον.

 

Τν ν ερρχαις θαυματουργν, κατν ν κινδνοις, ἀπροσμχητον βοηθν, τν θεον ποιμνα, καλειτουργν Κυρου, Ἀθανσιον τν νον πντες τιμσωμεν.

 

χοντες τν Κραν σου τν σεπτν, Ἀθανσιε Πτερ, ὡς προπργιον χυρν, προσφεγομεν τατῃ, ἐν πσι τος κινδνοις, καλοιμικς τς νσου πολυτρομεθα.