ΤΒ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΜΑΪΟΥ

 

Μνμη τς νακομιδς τολειψνου του ν γοις Πατρς μν θανασου τομεγλου, Πατριρχου λεξανδρεας.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Ες τό, Κριε κκραξα, ψλλομεν ΣτιχηρΠροσμοια τς ορτς γ' κατοῦ Ἁγου γ'.

Προσμοια τοῦ Ἁγου

ς γενναον ν Μρτυσι

χος δ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Διωγμος καρτρησας, κακινδνους πμεινας, θεορρμον σιε θανσιε, ἕως τν πλνην ξρισας, Ἀρεου τν θεον, κατν πομνην τς ατοῦ, ἀσεβεας δισωσας, ὁμοοσιον, τ Πατρδογματσας τν Υἱόν τε, κατΠνεμα ρθοδξως, ἱερουργὲ ἱερτατε.

 

στραπας τοκηργματος, τος ν σκτει φτισας, κατν πλνην πασαν πεδωξας, προκινδυνεων τς πστεως, στερρὲ Ἀθανσιε, ὡς ποιμν ληθινς, ὡς δραωμα σειστον, παναοδιμε, τς Χριστοῦ Ἐκκλησας· διτοτο, συνελθντες σε τιμμεν, μελδικς γαλλμενοι.

 

ρετν πσαν σκησας, ἐπιμνως θεπνευστε, καχρισθες τ Πνεματι χρσμα γιον, ἱερουργς ερτατος, σαφς χρημτισας, καποιμν ληθινς, κατς πστεως πρμαχος· θεν πασα, Ἐκκλησα δοξζει σου τν μνμην, ἱερς πιτελοσα, κατν Σωτρα δοξζουσα.

Δξα... Ἦχος πλ. β'

Γερμανο ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Χριστοτν ερρχην, ὑμνσωμεν παντες θανσιον, ὅτι ρεου τδιδγματα πντα κατργησε, κατς γας Τριδος τκρτος, ες πντα τν κσμον τρανς καταγγλλει, ἕνα Θεν ν τρισπροσποις μριστον, ᾧ καπρεσβεει πρ μν, τν ν πστει τελοντων τν μνμην ατοῦ.

 

Κανν... Τς ορτς

 

Ες τν Λιτν

Δξα... Ἦχος γ'

ΓερμανοΠατριρχου

μεγλη τς κκλησας σλπιγξ, ὁ πολαθλος θανσιος, πρς εωχαν σμερον συγκαλεται τν οκουμνην φαιδρς. Πντες πιστοί, πρς τν πανγυριν παντσωμεν τοκαλοποιμνος, ὕμνοις γεραροντες τος ερος ατοπνους, ὅπως τας πρεσβεαις ατοῦ, λβωμεν παρΧριστοτμγα λεος.

 

Κανν... Τς ορτς

 

Ες τν Στχον, ΣτιχηρΠροσμοια τοῦ Ἁγου.

χος πλ. α'

Χαροις σκητικν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Χαροις τν ρετν κανν, ὁ ὑπρ πστεως θλσας στερρτατα, καλσας τν τοῦ Ἀρεου, κακοδοξαν νευρας, τν σεπτν σου λγων θανσιε, τρανς κδιδσκων, μις Θετητος δναμιν, ὁριζομνην, ἐν τρισν ποστσεσι, παρ' ἧς παντα, νοητκαφαινμενα, μνην δι' ἀγαθτητα, παρχθη πρς γνεσιν, κασαφηνζων τς θεας, δημιουργας τδσληπτα, Χριστν καταπμψαι, τας ψυχας μν δυσπει τμγα λεος.

 

Στχ. Τστμα μου λαλσει σοφαν καὶ ἡ μελτη τς καρδας μου σνεσιν

 

Χαροις Πατριαρχν κρηπς, σλπιγξ εηχος, ὁ νος περβλεπτος, ἡ γλσσα ἡ ὀξυττη, ὁ διαυγς φθαλμς, τν ρθν δογμτων σαφνεια, ποιμν ληθστατος, ὁ λαμπτρ φαντατος, πλεκυς κπτων, ὕλην πσαν αρσεων, καταφλγων τε, τ πυρτ τοΠνεματος, στλος ὁ ἀπερτρεπτος, ὁ πργος ὁ ἄσειστος, ὁ τς Τριδος κηρξας, τν περοσιον δναμιν, τρανς, ἣν δυσπει, τας ψυχας μν δοθναι τμγα λεος.

 

Στχ. Οἱ Ἱερες σου Κριε νδσονται δικαιοσνην καοἱ ὅσιοσου γαλλισονται

 

Χαροις τελευττου ζως, ἐπωνυμίᾳ ἀληθς κλεϊζμενος· τρυγν τε ραιοττη, σν νεοττος ερος, κατ μοζγῳ ἐκπετσασα, ἐκ γς πρς ορνια, ἔνθα νφος εφρανεται, σεπτν Μαρτρων, ἔνθα φς τὸ ἀνσπερον, ὅπου παυστος, εφροσνη γνωρζεται, τγματα πουρνια, Ἁγων λαμπρτητες, ὅπου ὁ ἦχος θεος, ἑορταζντων κοεται, Χριστς νθα πλει, ὁ δωρομενος τ κσμτμγα λεος.

Δξα... Ἦχος γ'

Γερμανο

Πλιν μν χρυσορρας Νελος, κατς θανασας πνυμος, διτς τησου μνμης πιδημν τας καλας ναβσεσι, πλημμυρετχρυσρρειθρα τς θανασας χεματα, κατροφν μβροσας καρποδοτν, διτς ψηλς θεηγορας, Τριδος διαρετον κρτος κδιδσκει προσκυνεν, καπελαγζων τθεα διδγματα, τν πιστν κατρδει τς διανοας, καπρεσβεει πρ τν ψυχν μν.

 

Κανν... Τς ορτς

 

πολυτκιον χος γ'

Στλος γγονας ρθοδοξας, θεοις δγμασιν ποστηρζων, τν κκλησαν ερρχα θανσιε· τ γρ Πατρτν Υἱὸν μοοσιον, ἀνακηρξας κατσχυνας ρειον· Πτερ σιε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν, τμγα λεος.

 

Κατς ορτς, Καὶ Ἀπολυσις

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Μεττν α' Στιχολογαν

Κθισμα χος γ'

Θεας πστεως ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Θεοις δγμασιν ρθοδοξας, Πτερ πλισας τν κκλησαν, τας διδαχας σου τς αρσεις ξτεμες, τς εσεβεας τν δρμον τετλεκας, καὶ ὡς Παλος τν πστιν τετρηκας· λοιπν πκειται, κασοπαναοδιμε, ὁ δκαιος τν πνων σου στφανος.

 

Δξα... Κανν... Τς ορτς

 

Μεττν β' Στιχολογαν

Κθισμα χος δ'

πεφνης σμερον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

σπερ στρον δυτον, καμετπτμον, σν δογμτων λμψεσι, φωταγωγες διπαντς, τν ρθοδξων τπλρωμα, ἱερομστα σοφὲ Ἀθανσιε.

 

Δξα... Κανν.... Τς ορτς

 

ΟΚαννες τοΠσχα κατοῦ Ἁγου.

 

Καταβασαι τοΠσχα

 

Κανν τοῦ Ἁγου

 

δα' χος γ'

σωμεν τ Κυρίῳ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ς θνατον ν κκλησίᾳ, κεκτημνον εκλειαν, ἐν θεοπνεστοις λγοις, πντες, Ἀθανσιον τιμσωμεν ξως, ὃν περ καμετθνατον, ἐδξασε Χριστς Θες, ὡς οκεον θερποντα.

 

Ες θεωρας βθος, ἐκταθες τς φρνας, ἐν γίῳ Πνεματι, ἱερομστα Πτερ, τν πλοτον νχνευσας τν θεων λογων, κατν κσμον πλοτισας.

 

Τος ν πελγει πλνης, χειμαζομνους Πτερ, ὡς πυρσς μετρσιος νθων διδαγμτων, ἰθνεις κστοτε τγαλντν λγων σου, πρς λιμνα τς χριτος.

Θεοτοκον

μνομν σε Παρθνε, Θεοτκε γνή, χερουβικν χημα, ἐξ ς Θες τχθη· σγρ μνη γγονας πηγὴ ἀφθαρσας, πηγζουσα πσι ζων, ἀφ' ἧς ρυμενοι, ἰάματα λαμβνομεν.

 

δγ'

στερεθη καρδα μου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τας στραπας τν λογων σου ερρχα, τν τυφλν μαρωσας τοῦ Ἀρεου διδασκαλαν, γενμενος φθαλμς τν πιστν.

 

ξυφανθντα πνοις σου καὶ ἱδρσιν, ἐνεδσω σιε τν ποδρη, τς ληθεας ν χριτι, ἱερουργσας Χριστῷ.

 

ς ταξιρχης παραστσεως θεολκτου, συνασπισμν δικοψας θεομχων, τμαχαρτοΠνεματος πλισμενος.

Θεοτοκον

τν Θεν ν μτρσου δεξαμνη, κατεκοσα τοτον σεσαρκωμνον, καὶ ἀνθρπους τς φθορς παλλξαντα, Θεοτκε κτευε σωθναι μς.

 

ΤΚοντκιον τς ορτς, Ετα Κθισμα τοῦ Ἁγου.

 

χος γ'

Τν ραιτητα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τν τν αρσεων πλνην διλεγξας, κατν ρθδοξον, πστιν τρνωσας, ὡς ερρχης εσεβς, ἐκρυξας ν τκσμῳ, μαν τν Θετητα, ἐν Τριδι γνωρζεσθαι, φσει μοοσιον, καπροσποις σγχυτον· δικασυνελθντες ν πστει, Ἀθανσιε Πτερ, τελομεν τν μνμην σου.

 

Δξα... Κανν... Τς ορτς

 

δδ'

Εσακκοα τν κον σου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Πσαν ρδευσας τν οκουμνην, Ὅσιε Πτερ, τν πηγν ν τκαρδίᾳ σου, τς ζως κεκτημνος.

 

νεπλρωσας ν τσαρκσου, Ὅσιε Πτερ, τοΚυρου τπαθματα, ὑπρ τς κκλησας ατοῦ.

 

Διωκμενος πὸ ἀθων, Ὅσιε Πτερ, ἀπεδωξας τς πομνης σου, ἀρειφρονα πλνην.

Θεοτοκον

Μτηρ χραντε ελογημνη, ἁγνΠαρθνε, τος μνοντς σε περσζε, ἀππσης νγκης.

 

δε'

Τν σν ερνην δς μν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Δικαιοσνην μθετε οἱ ἐνοικοντες τν γν, Ἀθανασου τος λγοις παιδευμενοι· στμα γρ τοΛγου τοπραἰώνων, ἀνεδεχθη διπστεως.

 

Πργος φανες Μακριε κατβλητος, τς κκλησας ΧριστοτοΘεοῦ ἡμν, πσας τοῦ Ἀρεου, μηχανουργας διεσθρωσας.

 

Τας κεσαις Κυρου τοῦ Ἱερρχου σου, τος οκτιρμος σου μν ντικατπεμψον, κατς βασιλεας σου, ἀξους ποησον ς εσπλαγχνος.

Θεοτοκον

Τν κ Δαυδ βλαστσασαν νυμνσωμεν, ὡς τν Υἱὸν τοΘεοσυλλαβοσαν ν γαστρί, κασαρκτεκοσαν, καμενασαν Παρθνον μεττκον γνν.

 

δς'

βησα ν στεναγμος σιγτοις ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Παρδεισον ληθς πειργσω, μκαρ τν κκλησαν τοΧριστοῦ, κατασπερας ν αττν λγον τν εσεβῆ, κατν αρσεων, ἐκτεμν τς κνθας.

 

Τς χριτος ποταμς θεοφρε, Νελος δεχθης νοητς, καρποδτης εσεβν διδαγμτων τος πιστος, ποτζων παντας, κατπρατα τρφων.

Θεοτοκον

Τν χραντον νυμνομεν Μητρα, τν μεττκον Παρθνον, τν χωρσασαν γαστρτν χρητον παντί, τν συναδιον τ Πατρί, κατ Πνεματι Λγον

 

Κοντκιον χος β'

Τος τν αμτων σου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ρθοδοξας φυτεσας τδγματα, κακοδοξας κνθας ξτεμες, κατν τς πστεως σπρον πλθυνας, τῇ ἐπομβρίᾳ τοΠνεματος σιε· διεφημομεν τν μνμην σου.

Οκος

θανασου τν πανορτον μνμην, ἐν δας οπιστοὶ ἀνευφημσωμεν σμερον· οτος γρ ρειον τν πλνον, καΕνμιον μα σν Σαβελλίῳ, τος τς ληθεας κατβαλε δγμασι, πυρτ αωνίῳ παραδος ατος κατακαεσθαι, ὡς βλασφημσαντας δικα καττς τοΣωτρος σαρκσεως, ἣν πντες Προφται προκατγγειλαν· διεφημομεν τν μνμην ατοῦ.

 

Συναξριον

ΤΒ' τοατομηνς, Μνμη τς νακομιδς τολειψνου τοῦ ἐν γοις Πατρς μν θανασου, Πατριρχου λεξανδρεας.

Στχοι

θανσιε, ποκομζῃ; μπλιν

Κανεκρν ξριστον κπμπουσσε;

Δευτερίῃ νκυς θανασου ξδυ τμβου.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τς θλσεως τν γων Μαρτρων, Ἑσπρου καΖως τς συμβου ατοκατν τκνων ατν, ΚυριακοκαΘεοδολου.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

δη ζ'

Τρες παδες ν καμν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ς σμβλον τν καρδαν, τν καλν ργασμενος, ἀναβλζεις γλυκασμν ρθοδοξας μν, ὃν τρυγντες βομεν· Ελογητς εἶ ὁ Θες τν Πατρων μν.

 

θων δυναστεαν, οκατπτηξας σιε, εσεβος δπαρρησας μπιπλμενος, πνεματι νεβας· Ελογητς εἶ ὁ Θεος, ὁ τν Πατρων μν.

 

ΤοΠνεματος πρχων, ἀδιαρετος σιε, διετρησας μριστον τκρυγμα, τς Τριδος κραυγζων· Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

Θεοτοκον

τχθης κ Παρθνου, ὡς εδκησας Κριε, καὶ ἐρρσω κ φθορς τν ζων μν· διτοτο βομεν· Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

 

δη η'

Τν ξ νρχου τοΠατρς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Κατος πργμασι σαφς, ἀνεδεχθης θανσιος, τοκουμνη τς θανασας δγματα φθεγξμενος· διΧριστν σν γγλοις καὶ ἡμες, ὑμνομεν ελογομεν, καὶ ὑπερυψομεν, ες πντας τος αἰῶνας.

 

Τν Τριδα εσεβς, δογματσας μοοσιον, σν τ ρείῳ κατν Σαβελλου λεγξας κακνοιαν· διφυγντες τν ατν νανταν συμπλοκν, ὑμνομεν ελογομεν, καὶ ὑπερυψομεν, Χριστν ες τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

Τν νοικσαντα πιστοί, ἐν κοιλίᾳ τς Παρθνου Μητρς, καγεννηθντα ξ ατς φρστως, καπλιν μετγννησιν, Παρθνον φυλξαντα, ὡς Θεν ληθινν, ὑμνομεν ελογομεν, καὶ ὑπερυψομεν, Χριστν ες τος αἰῶνας.

 

δθ'

Σέ τήν ακατάφλεκτον βάτον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

σοπτρον Θεοτν ψυχν σου, ἀκηλδωτον δεξας, πρακτικς καλογικς, τοκουμνῃ ἀστρπτεις, τς θεας μφσεις Παμμακριστε.

 

Σλπιγξ γνωστικς εφωνας, ἀνεδεχθης θεφρον, τφρονματα μν νδρεας λγοις, καττν θεομχων νδρν διεγερουσα.

 

Στν ληθς δεδειγμνον, τς σοφας κρατρα, καποτζοντα μς, τς εσεβεας τνηφλιον πμα, ἐν μνοις μεγαλνομεν.

Θεοτοκον

Στν ν γαστρσυλλαβοσαν, τν χρητον Λγον, κατεκοσαν ν σαρκὶ ἀνερμηνετως, Θεοτκε γνή, οπιστομεγαλνομεν.

 

ξαποστειλριον

χος γ'

ορανν τος στροις ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ρχιερων τκλος, κατς Αγπτου τθρμμα, ἀθανασας τκδος, ὑμνσωμεν ν ανσει, ὡς καθαιρτην ρεου, κατν πιστν ς προσττην.

 

Κατς ορτς

 

Ες τος Ανους, ἱστμεν Στχους δ' καψλλομεν ΣτιχηρΠροσμοια τοῦ Ἁγου.

χος δ'

ς γενναον ν Μρτυσι ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τος πυρνοις σου δγμασι, τν αρσεων πασα, φρυγανδης φλγεται, ὕλη πνσοφε· τν νοημτων τος βθεσι, βυθζεται στρτευμα, ἀπειθοντων δυσσεβν, Ἀθανσιε σιε, σος δδγμασι, καλλωπζεται μκαρ καθ' ἑκστην, τν πιστν ἡ Ἐκκλησα, μεγαλοφνως τιμσσε. (Δς)

 

Ττν λγων λαμπρτητι, τν νθων σου σιε, Ἐκκλησα πασα ραζεται, καεσεβς καλλωπζεται, ὡραοις ν κλλεσι, κατιμχρεωστικς, τν πανορτον μνμην σου, Ἀθανσιε, ἱερων τκλος εσεβεας, λαμπρς καμγας κρυξ, ὁ τς Τριδος πρμαχος.

 

Τς Χριστοῦ ἀπεδωξας, νοητος λκους Πνσοφε, Ἐκκλησας σκμπωνι τν δογμτων σου, κατατην κκλῳ ἐτεχισας, λγων χυρμασι, παραστσας τ Χριστῷ, ἀσινκαὶ ἀλβητον· ν κτευε, ἐκ φθορς κακινδνων λυτρωθναι, τος ν πστει κτελοντας, τν εισβαστον μνμην σου.

Δξα... Ἦχος γ'

Τμγα κλος τν ερων, Ἀθανσιον τν ἀήττητον ριστα, ἱεροπρεπς εφημσωμεν· οτος γρ τν αρσεων συγκψας τς φλαγγας, τδυνμει τοΠνεματος, ττς ρθοδοξας τρπαια, ἀνεστσατο καθ' ὅλης τς οκουμνης, ἀριθμν εσεβς ττς Τριδος μυστριον, διτν τν προσπων διτητα, καπλιν συνπτων συγχτως ες ν, διτν τς οσας ταυττητα, καχερουβικς θεολογν, πρεσβεει πρ τν ψυχν μν.

 

Κανν... Τς ορτς

 

Δοξολογα μεγλη, καὶ Ἀπλυσις

 

Ες τν Λειτουργαν, Τυπικά, καὶ ἐκ τοΚαννος τς ορτς δγ' καὶ ἐκ τοῦ Ἁγου δς', Ἀπστολος, Εαγγλιον καΚοινωνικν τοῦ Ἁγου.