ΤΙΓ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΜΑΡΤΙΟΥ

 

Μνμη τς νακομιδς τοΛειψνου τοῦ ἐν γοις Πατρς μν Νικηφρου, Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Ες τό, Κριε κκραξα, ΣτιχηρΠροσμοια.

χος πλ. δ'

τοπαραδξου ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Λγτπθη Πανλβιε, καθυποτξας σαφς, τν ψυχν κατελμπρυνας, ἀρετν ν χρμασι, καδογμτων ρθτητι, τν τς σοφας πλοτον δρεψμενος, καδιανεμας τος σοπροστρχουσι, λχνος πολφωτος, γεγονς τχριτι, θεοπρεπς, ὤφθης γκαλλπισμα, τῇ Ἐκκλησίᾳ Χριστοῦ.

 

Νκην κατ' ἐχθρν ρμενος, δικαιοσνης λαμπρῷ, νν στεφνκεκσμησαι, Νικηφρε πνσοφε, τς γνεας διδσκαλε, τς εσεβεας στλος κρδαντος, τς κκλησας καταμχητος, πργος γενμενος, τν φρνων πασαν, αρετικν, φλαγγα κατστρεψας, θεφρον σιε.

 

νδον τν δτων πφηνας, ες ορανος ναβς, ἀρετν ποχομενος, Θεορρμον ρμασι, διφρηλτης αθριος, ὡς Θεσβτης νν νυψομενος, οκατν ζλον κμιμησμενος, ξφει τοΠνεματος, τς ασχνης παντας, τος ερες, ἄριστα κατσφαξας, μακαριτατε.

Δξα... Κανν... Θεοτοκον

Χαροις οκουμνης καχημα, χαρε Κυρου ναέ, χαρε ρος κατσκιον, χαρε καταφγιον, χαρε λυχνα χρυσῆ, χαρε τκλος τν ρθοδξων σεμνή, χαρε Μαρα, Μτηρ ΧριστοτοΘεοῦ, χαρε Παρδεισε, χαρε θεα τρπεζα, χαρε σκηνή, χαρε στμνε πγχρυσε, χαρε πντων λπς.

Σταυροθεοτοκον

λιος δν σε φριξεν, ἐπΣταυροῦ Ἰησοῦ, ἡπλωμνον θελματι, καὶ ἡ γῆ ἐσεετο, καπτραι διερργνυντο, κατμνημεα φβῳ ἠνογοντο, κααδυνμεις πσαι ξσταντο, ἅπερ ς βλεψεν, ἡ Παρθνος Δσποινα, ἐν στεναγμος· Ομοι νεκραγαζε, ττὸ ὁρμενον:

 

πολυτκιον χος δ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Καννα πστεως καεκνα πρατητος, ἐγκρατεας διδσκαλον νδειξσε τπομνσου, ἡ τν πραγμτων λθεια. Διτοτο κτσω τταπεινσει τὰ ὑψηλά, τπτωχείᾳ τπλοσια, Πτερ ερρχα Νικηφρε, πρσβευε ΧρισττΘεῷ, σωθναι τς ψυχς μν.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

ΟΚαννες τοῦ Ἁγου, κατοΤριδου. Ὁ κανν τοῦ Ἁγου.

 

Ποημα γνατου

 

δα' χος β' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Δετε Λαοί, ᾄσωμεν σμα ΧρισττΘεῷ, τδιελντι θλασσαν, καὶ ὁδηγσαντι, τν Λαν ν νκε, δουλεας Αγυπτων, ὅτι δεδξασται».

 

μαρτιν, τφδεινσυσχεθντα με, τῇ ἀθαντνεσει σου κατεσπλγχνσου, ἀναστσας παλμῃ, ζωσον ς οκτρμον, καπολυλεος.

 

Τς γενικς, τν ρετν τελειτητας, τετραμερς κτησμενος, καὶ ὡς ν ρματι, ἐπιβς Θεοφρε, ες νσσαν θεωρας, ἤρθης κ πρξεως.

 

Στς ζως, τς κηρτου δεξμενος, ἐκ τοκρατρος σιε, τθεον πιε, κανηφλιον πμα· δικατς σοφας, δοχεον γγονας.

 

πελαθες, θρνου καδξης καπομνης σου, χειρβιαίᾳ Ὅσιε, τν τς αρσεως, θυμοφθρων θηρων, νυνπρς τν οκεαν, μνδραν εσλασας.

Θεοτοκον

Τν τοΠατρς, Λγον τλγσυνεληφας, καὶ ὑπρ λγον ττοκας, καμετκησιν, ὑπρ φσιν καλγον, Παρθνος ς πρτκου, πλιν διμεινας.

 

δγ' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Στερωσον μς ν σοΚριε, ὁ ξλνεκρσας τν μαρταν, κατν φβον σου μφτευσον, ες τς καρδας μν τν μνοντων Σε».

 

Τῷ ὅπλτοΣταυροθωρακισμενος, τθεον κτπωμα τοΣωτρος, περιγρφων προσεκνεις εσεβς, πατρικος φεπμενος θεσπσμασιν.

 

Πομνη τν ποιμνα σε ποθσασα, τν τατης κατ' ὄνομα συγκαλοντα, κατος λκους κδικοντα, ττς πστεως ῥάβδσοπροστρχει Σοφέ.

 

ς πλαι ωσφ τοθεου σφρονος, τσμα ὁ Ἰσραλ συγκομζει· οτω νν ἡ Ἐκκλησα Χριστοῦ, τν σορν τν λειψνων σου σεβζεται.

Θεοτοκον

Νας καὶ ἱερν κατοικητριον, τοΛγου πρχουσα Θεοτκε, τν πταισμτων λαστριον, Παναγα γενομοι Θεονμφευτε.

 

Κθισμα χος γ'

Θεας πστεως ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Νκαις στεψας τν κκλησαν, πλνην τρεψας κακοδοξας, Νικηφρος φερωνμως γενμενος, καὶ ἁγιζεις τοκσμου τπρατα, συγκομιδτοῦ ἁγου λειψνου σου, Πτερ σιε, Χριστν τν Θεν κτευε, δωρσασθαι μν τμγα λεος.

Θεοτοκον

Θεας φσεως οκ χωρσθη, σρξ γενμενος ν τγαστρσου, ἀλλΘες ναθρωπσας μεμνηκεν, ὁ μεττκον Μητρα Παρθνον σε, ὡς πρτοτκου φυλξας Πανμωμε, μνος Κριος· Ατν κτενς κτευε, δωρσασθαι μν τμγα λεος.

Σταυροθεοτοκον

Ἡ ἀμαντος μνς τοΛγου, ἡ ἀκρατος Παρθενομτωρ, ἐν τΣταυρθεασαμνη κρεμμενον, τν ξ ατς νωδνως βλαστσαντα, μητροπρεπς θρηνδοσα κραγαζεν· Ομοι τκνον μου! πς πσχεις θλων ῥύσασθαι, παθν τς τιμας τν νθρωπον;

 

δδ' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Εσακκοα Κριε, τν κον τς σς οκονομας, καὶ ἐδξασσε, μνε φιλνθρωπε».

 

Κιβωτς γισματος, ἐξ ς πηγν ἰάσεων ντλομεν, ἡ σορς σου γγονε τος τιμσσε.

 

Τς αρσεις δωξας, κατν τς πομνης μνδραν σφαλσω, διδαχας νθοις περιφραξμενος.

 

Κατχρος τιμμν σου, τν τν Λειψνων Μκαρ μυροθκην, ὡς ζως πηγζουσαν, εωδαν πιστος.

Θεοτοκον

Νοητν σε Παρδεισον, τς ζως τξλον δεξαμνην, ἐν γαστρΠαρθνε Χριστν δοξζομεν.

 

δε' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Ὁ τοφωτς χορηγς, κατν αἰώνων Ποιητς Κριος, ἐν τφωττν σν προσταγμτων δγησον μς· κτς σου γρ λλον Θεν ογινσκομεν».

 

χθροασχνονται νν, αρεσιρχαι σν ατος μανονται, τν σν σορν ρντες θεφρον, πιστς τιμωμνην, ὑπΒασιλως καπσης τς πομνης σου.

 

Ἡ ἱερσου σορς, ττν δαιμνων πονηρπνεματα, ὡς φοβερμστιξ κδικει, κανκην κατ' ατν, Νικηφρε δξης, θεθεν κομζεται.

 

Τοσυνειδτος ν σοί, τχωνευτριον πυρΠνεματος, ἀναφλεχθν, ὡς χρυσν τπστει, σὲ ἔδειξε λαμπρν, τν αρετιζντων, ἐλγχον τκβδηλον.

Θεοτοκον

ραιωθεσα Σεμνή, τῇ ἐπελεσει τοσεπτοΠνεματος, Θεν μαζος θηλζεις, κατοτον συνχεις γκλαις, τν πσαν τν κτσιν, παλμαις συνχοντα.

 

δς' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Ἐν βσσπταισμτων κυκλομενος, τν νεξιχναστον τς εσπλαγχνας σου, ἐπικαλομαι βυσσον· κ φθορς Θες με νγαγε».

 

πρ πστεως πθη πμεινας, ὑπρ τς Πατρων σεπτς παραδσεως, ὑπερορας νεγκας, δι' ὧν δξαν κτσω πρτιμον.

 

Ἡ ἑδραα σου πστις καὶ ἔνστασις, τς τν τυραννοντων νοας δισεισε, στλος πυρς δγγονε, τσεπτῇ Ἐκκλησίᾳ Μακριε.

 

ς φαιδρος μαργαρτας καλθους Σοφέ, ὑπερδιαυγες τν σορν κατν κνιν σου, ἡ Ἐκκλησα φρουσα, ὀρθοτμστεφνκαλλνεται.

Θεοτοκον

Τν πρρητον τρπον τοτκου σου, γλσσαι γηγενν καὶ Ἀγγλων γεραρουσι, τν ποιημτων Δσποινα, ὑπερτραν σε πντων δοξζουσαι.

 

Συναξριον

ΤΙΓ' τοατομηνς, μνμη τς νακομιδς τοΛειψνου τοῦ ἐν γοις Πατρς μν Νικηφρου, Πατριρχου Κωνσταντινουπλεως.

Στχοι

Νκης ορτν πλις Νικηφρε,

Δοχν γει σου Λειψνου Νικηφρου.

Χος τρισκαιδεκτΝικηφρου στυ εσχθη.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, μνμη τοῦ Ἱερομρτυρος Πουπλου πισκπου θηνν.

Στχοι

Στολν βαψας αμτων εθροις, μκαρ,

Καλαμπρς φθης νν Κυρίῳ ἢ πλον.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, Μνμη τν γων Μαρτρων φρικανοῦ, Πουπλου, καΤερεντου, ὧν Σναξις τελεται ν τΠαυλοπετρείῳ.

Στχοι

Συμμρτυρας τρες, ὧν διξφους τλος,

σα στεφνοις τος ἰάμβοις χρστφειν.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, ὁ Ἅγιος βιβος ὁ ἐξ ρμουπλεως, λθπροσδεθες, καὶ ἐν ποταμβληθες, τελειοται.

Στχοι

Βληθες βιβος ες ποταμν σν λθῳ,

κπλεποταμν συρφετδη τοβου.

 

Τατῇ ἡμρᾳ, ἡ Ἁγα Μρτυς Χριστνα ἡ ἐκ Περσδος, μαστιζομνη τελειοται.

Στχοι

Μστιξ ττπτον· σρξ τπσχον Χριστνης.

Χριστοχριν χουσα κρουνος αμτων.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

δς' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Εκνος χρυσς, ἐν πεδίῳ Δεηρλατρευομνης, οτρες σου Παδες κατεφρνησαν, ἀθεωττου προστγματος μσον δπυρς μβληθντες, δροσιζμενοι ψαλλον· Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν».

 

Τθείᾳ ῥοπῇ, ἀδιφθορα τηρεται τὰ ἐντφια, κατὰ ὀστσου θείῳ νεματι, τν ρμοναν μλσαντα, πσαν καθρτων πνευμτων, διασκεδζει κακνοιαν. Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

 

Συντρχει Ποιμν, Βασιλες τε εσεβς κατν ν τλει πληθς, καὶ ὑποθντες τῇ ἐνδξσου, σοραχνας θεληπτε, ὥσπερ κιβωτπαναγίᾳ, δορυφοροσι καψλλουσιν· Ελογητς εἶ ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

 

θεος σηκς, τν τοΛγου Μαθητν ποδεχσθω σεμνς, τν ποστλων τν συνμιλον, κατν Μαρτρων τν σσκηνον, τν εραρχν τν κρηπδα, κατν σων μτροπον· Ελογητς εἶ, ὁ Θες, ὁ τν Πατρων μν.

Θεοτοκον

ρν Μωϋσς, βτον φλεκτον πυρὶ ἀναπτομνην, ἐν τΣιναίῳ Μτερ πναγνε, προδιετπου τν μτραν σου· πρ γρ συλλαβοσα τθεον, οκατεφλχθης, ἀλλ' ἔτεκες, τν τοφωτς δημιουργν, Θεν καὶ Ἄνθρωπον.

 

δη' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Τν ν καμντοπυρς, τν βραων τος Παισσυγκαταβντα, κατν φλγα ες δρσον, μεταβαλντα, Θεν, ὑμνετε τὰ ἔργα ς Κριον, καὶ ὑπερυψοτε ες πντας τος αἰῶνας».

 

ν τλιμνι τς ζως, ἐκ πολλν τρικυμιν φθασας Πτερ, ττοΠνεματος αρᾳ, καττοφρτου καλν, ἀβρχποδσου δισωσας, κανν πολαεις τς κεσε γαλνης.

 

Τφον ρντες οπιστοί, ες κοινν θυσιαστριον ληφθντα, ἐν θεαι τελονται λοκαυτσεις, πιστς, καὶ ἔνδον, νεκρν ερτατον, τν θαυματουργν περυψομεν.

 

Χαρει τπομνιον φαιδρς, ἑορτζει Μοναστν λαμπρχορεα, καπιστν Βασιλων εσεβς πορφυρς, καπσα δυναστν μγυρις, ἐπτσεμνκομιδτν σν λειψνων.

Θεοτοκον

Λγτν Λγον ν γαστρί, τν τπντα συστησμενον τλγῳ, συλλαβοσα σπρως Θεοκυτορ γνΠαρθνε, ὑπρ λγον ττοκας, ὃν περυψομεν ες πντας τος αἰῶνας.

 

δθ' Ερμς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

«Τν κ ΘεοΘεν Λγον, τν ρρτσοφίᾳ, ἥκοντα καινουργσαι τν δμ, βρσει φθορπεπτωκτα δεινς, ἐξ γας Παρθνου, ἀφρστως σαρκωθντα δι' ἡμς, οπιστοὶ ὁμοφρνως, ἐν μνοις μεγαλνομεν».

 

πτσπανηγρει, κατος πανοις σου Πτερ,, Ἀγγλων συγχορεουσα πληθς, τν περγιον Κριον, εχαρστως δοξζει, κατν ερνην νωθεν μν, ἐξαιτεται τος πστει, τιμσσου τλεψανον.

 

τν λειψνων σου χρις, ὡς σεπτν ατρεον, τῇ ἀσθενείᾳ γνοιτο μν, καὶ ἡ πρεσβεα Πανεφημε, ἱλαστριον πσι, καπρς Θεν δς καὶ ὁδηγς, τος ν πστει καπθῳ, τιμσσε μακριε.

 

Νικητικας πανοπλαις, τος πιστος θωρακσας, Παντναξ τχειρσου Βασιλες, κατβαρβρων νσχυσον, κατν σν κκλησαν, ὡς σφαλκρηπδα τν πιστν, τοῦ Ὁσου πρεσβεαις, ὀρθοτομοσαν, φλαττε.

Θεοτοκον

ς κραταιν προστασαν, ὡς λπδα κατεχος, καὶ ἄγκυραν κασκπην σφαλῆ, καὶ ἀπροσμχητον ρεισμα, καὶ ἀχεμαστον ρμον, καμνον καταφγιον, Ἁγνή, κεκτημνον σε πντες, σζμεθα Πανμνητε.

 

ΤΦωταγωγικν, τὸ Ἰδιμελον σν τΜαρτυρικῷ.

 

Καὶ ἡ λοιπὴ Ἀκολουθα ς σνηθες, καὶ Ἀπλυσις.