ΤΙΘ' ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ ΜΗΝΟΣ

ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ

 

Μνμη τν γων Μαρτρων Τροφμου, Σαββατου, καΔορυμδοντος.

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΕΣΠΕΡΙΝΟΝ

 

Ες τό, Κριε κκραξα, ἱστμεν Στχους ς' καψλλομεν Στιχηρτς ορτς γ'.

χος πλ. δ'

τοπαραδξου θαματος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

τοπαραδξου θαματος! τζωηφρον φυτν, ὁ Σταυρς πανγιος, ες ψος αρμενος, ἐμφανζεται σμερον· δοξολογοσι, πντα τπρατα· κδειματονται, δαμονες παντες· οον δρημα, τος βροτος κεχρισται! διοΧριστέ, σσον τς ψυχς μν, ὡς μνος εσπλαγχνος.

 

τοπαραδξου θαματος! ὡς βτρυν πλρη ζως, ὁ βαστσας τν ψιστον, ἀπγς ψομενος, Σταυρς ρται σμερον, διοπρς Θεν, πντες ελκσθημεν, κακατεπθη, ες τλος θνατος, Ὢ ξλον χραντον! ὑφοὗ ἀπολαομεν τς ν δμ, ἀθαντου βρσεως, Χριστν δοξζοντες.

 

τοπαραδξου θαματος! ερος καμκος Σταυροῦ, ορανοῦ ἰσοστσιον, ὅτι θείᾳ χριτι, ἁγιζει τσμπαντα· ν τοτῳ ἔθνη, βρβαρα τηνται· ν τοτσκπτρα, ἀνκτων δρασται. Ὢ θεας κλμακος! δι᾽ ἧς νατρχομεν ες ορανος, ὑψοντες ν σμασι, Χριστν τν Κριον.

Κατν γων γ'

χος ατς

ΟΜρτυρς σου Κριε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τρυφν τν δαπνητον, ποθν κληρσασθαι, Τρφιμε Μρτυς, πνοις τοσματος, σὺ ἐνετρφας· καδμετστης κ φθορς, πρς τν φθαρσαν γαλλμενος, κατμαρτυρίῳ ἐγκοσμομενος· διτας σας πρεσβεαις, ατησαι πσι μκαρ τμγα λεος.

 

Σαββτιος ὁ ἔνδοξος, πολλας κολσεσιν γκαρτερσας, νν σαββτισεν ες τς παλεις, τν ορανν περιχαρς, γρα τν γνων κομιζμενος, δμοις τν γγλων ριθμομενος· ατοΧριστπρεσβεαις, δρησαι τλασου τμγα λεος.

 

θων βουλευτριον, ἀποκρουσμενος βουλας νθοις, τν νον χρωσεν Δορυμδων, καπροσεχρησε στερρς, πρς ττν βασνων πειρατρια· νκης τε βραβεα κομισμενος, Χριστσυμβασιλεει, πντοτε πρ πντων μν δεομενος.

Δξα... Κανν... Ἦχος πλ. δ'

φωντοΠροφτου σου Μωϋσως, ὁ Θες πεπλρωται, ἡ λγουσα· ψεσθε τν ζων μν κρεμαμνην, ἀπναντι τν φθαλμν μν. Σμερον Σταυρς ψοται, κακσμος κ πλνης λευθρωται. Σμερον τοΧριστοῦ ἡ ἀνστασις γκαινζεται, κατπρατα τς γς γλλονται, ἐν κυμβλοις Δαυϊτικος, ὕμνον σοι προσφροντα καλγοντα· Εργσω σωτηραν ν μστς γς Θες, Σταυρν κατν νστασιν, δι' ὧν μς σωσας γαθκαφιλνθρωπε, Παντοδναμε Κριε, δξα σοι.

 

πστιχα Στιχηρ

χος πλ. β'

Τριμερος νστης ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Οὗ ἔστησαν οπδες Χριστοῦ, τν τπον προσκυνσωμεν, ἀνυψοντες τν τρισλβιον Σταυρον, ἐν κατεκενθη, ταμα τοΔεσπτου, τβλσαν κσμτν νστασιν.

 

Στχ.ψοτε Κριον τν Θεν μν καπροσκυνετε τῷ ὑποποδίῳ τν ποδν ατοῦ.

 

Νεκρσαντες τπθη σαρκς, καπνεματος θεφρονες, ἐπειχθμεν, ὑψωθναι πγς, ορνιον πρς λξιν, Σταυροτῇ ἀνυψσει, συσταυρωθντες τΔεσπτΧριστῷ.

 

Στχ. δΘες Βασιλες μν πραἰῶνος εργσατο σωτηραν ν μστς γς.

 

Ζωρυτος κ θεας πλευρς, πηγσαφς ξβλυσε, τοΣωτρος καταρδεουσα ψυχς, τν πστει προσκυνοντων, τθεον πθος τοτου, κατν Σταυρν κατν νστασιν.

Δξα... Κανν... Ἦχος πλ. β'

τετραπρατος κσμος σμερον γιζεται, τοτετραμερος ψουμνου σου Σταυροῦ, Χριστὲ ὁ Θες μν, κακρας τν πιστν συνυψοται Bασιλων μν, συντριβντων ν αττν δυσμενν τκρατα. Μγας εΚριε, καθαυμαστς ν τος ργοις σου! δξα σοι.

 

πολυτκιον χος α'

Σσον Κριε τν λαν σου καελγησον τν κληρονομαν σου, νκας τος Βασιλεσι κατβαρβρων δωρομενος κατσν φυλττων διτοΣταυροσου πολτευμα.

 

πλυσις

 

ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΡΘΡΟΝ

 

Μεττν α' Στιχολογαν

Κθισμα χος α'

Τολθου σφραγισθντος ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ΤοΣταυροσου τξλον προσκυνομεν Φιλνθρωπε, ὅτι ν ατπροσηλθης ζωτν πντων. Παρδεισον νωξας Σωτρ, τπστει προσελθντι σοι Ληστῇ, κατρυφς κατηξιθη, ὁμολογν σοι, Μνσθητμου Κριε. Δξαι σπερ κενον καὶ ἡμς, κραυγζοντας· μρτομεν, πντες τεσπλαγχνίᾳ σου, μὴ ὑπερδς μς.

 

Δξα... Κανν... Τατ

 

Μεττν β' Στιχολογαν

Κθισμα χος α'

Τν τφον σου Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

πλσας ν Σταυρῷ, τς παλμας Οκτρμον, τὰ ἔθνη τμακρν, ἀπσογεγοντα, συνγαγες δοξζειν σου, τν πολλν γαθτητα, ἀλλ᾽ ἐπβλεψον, ἐπτν σν κληρουχαν, κακατβαλε, τος καθ᾽ ἡμν πολεμους, Σταυρττιμίῳ σου.

 

Δξα... Κανν... Τατ

 

Κανν τς ορτς, κατν γων, οὗ ἡ ἀκροστιχς.

 

Τρφωτον μνΜαρτυρων διαυγαν. Ἰωσφ.

 

δα' χος πλ. δ'

ρματηλτην Φαρα ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Τας περφτοις στραπας τοΠνεματος, καταλαμπμενοι, τσκοτειννφη, τς ψυχς μου λσατε, τν νον μου καταυγσατε, κατχελη πρς μνον, ὑμς γεραρειν νοξατε, Μρτυρες Χριστομεγαλνυμοι.

 

ωμαλετητι φρενν ντστητε, τματαιφρονι, νμειν θεος σβας, Μρτυρες λλκοτον, ὑμς καταναγκζοντι, καθυσίᾳ τελείᾳ, διποικλων κολσεων, τΠαμβασιλεπροσηνχθητε.

 

σχς μν παρΘεοδεδρηται, τοπαντοκρτορος, καταβαλεν πσαν, τν σχν τοδρκοντος, σεπτοΜεγαλομρτυρες, τς Τριδος πλται, Σαββτιε ξιγαστε, θεε Δορυμδον καΤρφιμε.

Θεοτοκον

Φωτιστικας σου πηγαζοσαις χρισι, θεοχαρτωτε, πλη φωτς μνη, ογενναοι Μρτυρες, φαιδρς καταυγαζμενον, τβαθτατον σκτος, τν νυποστων κολσεων, σὲ ὑμνολογοντες παρδραμον.

 

δγ'

στερεσας κατ' ἀρχς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ραιοττλογισμκασταθερδιανοίᾳ, πρς βασνων χωρσατε περαν, ακιζμενοι σφοδρς, καμστιξι ξεμενοι, καὶ ἀητττγνμῃ, ἀπαρασλευτοι μνοντες.

 

Τας τν αμτων προχοας, ἱερωττην πορφραν, ἐπιχρσαντες γενναοι πλται, ἀθαντΒασιλεῖ, Κυρίῳ νν παρστασθε, ὑπρ μν πρεσβεαν, ἀκαταπαστως ποιομενοι.

 

Οκ ξηρνσασθε Χριστν, προσομιλοντες βασνοις καξεμενοι τσμα ποικλως, κατεινμενοι δεινς, κατος θηρσδιδμενοι, πανευκλεες πλται, Ἅγιοι Μεγαλομρτυρες.

Θεοτοκον

Νομοθεσαις τοῦ ἐκ σοῦ, σεσαρκωμνου Δεσπτου, πειθαρχοντες παναμμητε Κρη, ογενναοι θληταί, ἀνμους τροπσαντο, σσυνεργν ς σχντες, τν σζουσαν τς ψυχς μν.

Ερμς

«Ὁ στερεσας κατ᾽ ἀρχς, τος ορανος ν συνσει, κατν γν πὶ ὑδτων δρσας, ἐν τπτρμε Χριστέ, τν ντολν σου στριξον, ὅτι οκ στι πλν σου, ἅγιος μνε φιλνθρωπε».

 

Κθισμα τν Μαρτρων

χος α' Τν τφον σου Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Βασνων νδρικς, ὑπομεναντες πνους, τν πονον ζων, ἐκομσασθε μα, Δορυμδον καΤρφιμε, καΣαββτιε πνσοφε· θεν σμερον, ἡ τοΧριστοῦ Ἐκκλησα, ἑορτζουσα, τν ερν μν μνμην, ἐνθως γλλεται.

Δξα... Κανν... τς Eορτς

Ὁ ἄνω ς Θες, ορανν θρνον χων, καγν ΧριστΣωτρ, ὑποπδιον φρων, Σταυρν μν πδειξας, σν ποδν ποπδιον. Τοτον παντες, δαυϊτικς προσκυνομεν. Τοτον φλακα, καβοηθν ξαιτομεν, καπστει δοξζομεν.

 

δδ'

Σμου σχς, Κριε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

πομονῇ, τν ακισμν λαμπρυνμενοι, ἐπξλου, Μρτυρες ρτθητε, κασιδηρος νυξι πλευρς, ἔνδοξοι ξεσθντες, τῇ ἀπεκδσει τοσματος, τν θεαν φθαρσαν, ἐνεδσασθε θρνῳ, τς Τριδος επαριστμενοι.

 

Μαστιγωθες, διΧριστν Μρτυς Τρφιμε, ἐνετρφας, πνοις περβλλουσιν, ἀποσκοπν τς ν ορανος, θεας ντιδσεις, κατν τρυφν τν δπανον· ς νν κατηξιθης, τν γνα τελσας, κατρυφτΔεσπτγενμενος.

 

Νεανικς, ἐγκαρτερσας Σαββτιε, τας βασνοις, χαρων ναπδωκας, Θεοες χερας τν σν ψυχν, καπρς ορανους, μονς καλς σαββτισας, νικσας τν κεθεν, ἐκριφθντα θλως, καβραβεα τς νκης δεξμενος.

Θεοτοκον

ς καθαρν, τοΒασιλως παλτιον, σΜαρτρων, σστημα τρισριθμον, ἐπικαλομενοι βοηθν, ἄχραντε Παρθνε, ναος δαιμνων δφισαν, καπρς ναν νω, μετετθησαν δξης, ἐν ανσει εσε γεραροντες.

 

δε'

να τμὲ ἀπσω ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Μακρυνθντες φιλας, σματος Πανεφημοι προσκειθητε, διπλεστων πνων, καμεγστων Θεπανοικτρμονι, τῷ ὑμς διοκτον, πεφιληκτι κατπθη, τος ατοῦ ἀποκτεναντι πθεσιν.

 

Απορεαι σου Μρτυς, Τρφιμε γεγνασι κατευθυνμεναι, πρς δος πανσφους, μαρτυρου, ἐν ας καλλυνμενος, σιδηρας κρηπσι, καθηλωμνος τοΒελαρ, κεφαλν κατκντρα συντριψας.

 

ητορεων τθεα, Τρφιμε πολαθλε, τυρννους σχυνας· κατος αμασσου, βηματζων τν γν καθηγασας, ἐμπεριπατες δέ, χαρμονικς τΠαραδεσῳ, σωτηραν μν ξαιτομενος.

Θεοτοκον

Τν γαν Παρθνον, τν θεοχαρτωτον καπαναμμητον, οστερροὶ ὁπλται, ες βοθειαν πικαλομενοι, τν βασνων γκον, κατν δεινν τν τρικυμαν, ἀκλοντδιλθον φρονματι.

 

δς'

λσθητμοι Σωτρ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ππλευσαν γαληνς, τκυβερνσει τοΠνεματος, οεκλεες, Ἀθληταί, βασνων τπλαγος, καπρς τν κμαντον, σωτηρας ρμον, ἱερς γκαθωρμσθησαν.

 

αινμενα καθορν, ες γν τμλη σου Τρφιμε, καὶ ὄξος καττν σν, μυκτρων δεχμενος, εὐώδους σφρσεως, ἀντελβου πλον, τοΧριστοτς γαπσεως.

 

ς βουλευτς τν Χριστοῦ, δικαιωμτων γενμενος, βουλς θων χθρν, τελεως ξκλινας, κασαυτν παρδωκας, Δορυμδον Mάρτυς, τας βασνοις μαστιζμενος.

Θεοτοκον

Νευρομενοι τας κ σοῦ, ἐκπεμπομναις δυνμεσιν, οἱ Ἀθλοφροι Χριστέ, νομμως νθλησαν, τν γνν Μητρα σου, ἀνυμνολογοντες, ἀπορρτως σε κυσασαν.

Ερμς

«ἹλασθητμοΣωτρ· πολλαγρ αἱ ἀνομαι μου· καὶ ἐκ βυθοτν κακν, ἀνγαγε δομαι· πρς σγρ βησα, καὶ ἐπκουσν μου, ὁ Θες τς σωτηρας μου».

 

Κοντκιον χος δ'

ς παρχς ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ ή χος δ' ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ς θλητν δραωμα, καεσεβεας ρεισμα, ἡ Ἐκκλησα τιμκαγεραρει σου, τν φωτοφρον θλησιν· παναοδιμε μκαρ, ἀθλητγενναιφρον, ἔνδοξε Τρφιμε, σν τος συνθλοις σου, ἱλασμν τος μνοσσε ατησαι, ὡς ἀήττητος.

Οκος

Τν γων Μαρτυρων τὰ ἔπαθλα, ορανν αΔυνμεις θαμασαν, ὅτι σμα θνητν περικεμενοι, ἀσωμτους χθρος τροπσαντο, Σταυροτῇ ἰσχϊ κρατυνμενοι· θεν μακαρζονται ες αἰῶνας, ἱλασμν τν πταισμτων ατομενοι πρ πντων μν· καγρ τιμνται ατοί, ὡς ἀήττητοι.

 

Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν

ΤΙΘ' τοατομηνς, Μνμη τν γων Μαρτρων Τροφμου, Σαββατου καΔορυμδοντος.

Στχοι

Πνοντες ν Τρφιμε καΔορυμδον,

ν κ ξφους δχεσθε καβου τλος.

Ξεσθες σιδηρος Σαββτιος ξσιν,

Ες σαββατισμν θεον ς Μρτυς φθνει.

ννεαδεκτΤρφιμον τμον, ἠδσυνθλους.

 

Τας ατν γαις πρεσβεαις, ὁ Θες, ἐλησον μς. Ἀμν.

 

δζ'

Θεοσυγκατβασιν ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Διλου τας νεσεσι, τας πρς τθεον καλλωπιζμενος, ὀβελσκοις τε μκαρ, πυρακτωθεσι καταφλεγμενος, κατς πλευρς σου δκως ξεμενος, ὦ Δορυμδον, στερρς νεκαρτρησας.

 

δεν φιμενος, Θεοτν δξαν τν νεκλλητον, ὀφθαλμος πηρθης, πυρακτωθεσι σιδροις Τρφιμε, καεχαρστως Κυρίῳ ἐκραγαζες· Ελογητς Θες, ὁ τν Πατρων μν.

 

γπφλεγμενοι, σεπτς Τριδος οτρες νσατε, τος μεγστους γνας, καμυρισι νν συναγλλεσθε, ἐπουραναις· μεθ᾽ ὧν μν μμνησθε, λσιν πταισμτων εὶ ἡμν ατομενοι.

Θεοτοκον

πρχουσα Δσποινα, καθαρωτρα πσης τς κτσεως, ὑπεδξω τν Λγον, ἐκ σοῦ ἀρρτως ποτικτμενον· ν ογενναοι ποθσαντες Μρτυρες, ττν βασνων πυρᾷ ἐνεκαρτρησαν.

 

δη'

πταπλασως κμινον ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Γεγυμνωμνοις σμασιν, ακισμος προσπαλαοντες, τν τς φθαρσας, στολισμν δξασθε, ασχνην νδσαντες τν δυσμεναἰώνιον, καστεφανηφροι, μεταβντες πρς λξιν, τν θεαν κβοτε· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Χριστν ες τος αἰῶνας.

 

χνηλατοντες Μρτυρες, τοΧριστοτπαθματα, ξλοις προσδεθντες, πειρασμος νγκατε, γενναίῳ φρονματι· κατας οας τοαματος, πνξαντες δαιμνων, πονηρτατα στφη, ἐνθως μελδετε· ερες ελογετε, λας περυψοτε, Xριστν ες τος αἰῶνας.

 

νευφημεσθω Τρφιμος, δοξαζσθω Σαββτιος, καμεγαλυνσθω, Δορυμδων σμερον· οστλοι οἱ ἄσειστοι, ττν πιστν προπργια, οφωτοειδες, τς κκλησας φωστρες, οτατην τας κτσι, τν μεγστων γνων, σεπτς φωταγωγοντες, ες πντας τος αἰῶνας.

Θεοτοκον

Νον βρφος ττοκας, τΠατρκατΠνεματι, ἄχραντε Παρθνε, συμφυς νοομενον, Χριστν τν Θεν μν, ὃν ογενναοι Μρτυρες, καθομολογοντες, ἱερς ναθλοσι· μεθ᾽ ὧν σε Παναγα, μακαρζουσι πστει, λαοφυλακαγλσσαι, ες πντας τος αἰῶνας.

Ερμς

«Ἑπταπλασως κμινον, τν Χαλδαων τραννος, τος θεοσεβσιν μμανς ξκαυσε· δυνμει δκρεττονι, περισωθντας τοτους δν, Τν Δημιουργν καΛυτρωτν, ἀνεβα, οΠαδες ελογετε, Ἱερες νυμνετε, λας περυψοτε, ες πντας τος αἰῶνας».

 

δθ'

ξστη πτοτ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

σχϊ τοτν λων Δημιουργοῦ, τν θηρν τς ρμς πεδσατε, καὶ ἀβλαβες, Μρτυρες μενατε ξ ατν, μεγλως θαυμαζμενοι, τας μετατρπτοις μεταβολας· διτας τν Μαρτρων, ἀγλαις συναφθντες· πρ μν επρεσβεσατε.

 

ς θματα τραπζτλογικῇ, προσηνχθητε ξφει τεμνμενοι, πανευκλες, κατν πρωτοτκων νν ν σκηνας, περιχαρς αλζεσθε, βλποντες τν δξαν τν τοΘεοῦ, κατς πικαρπας, δεχμενοι τν πνων, κατβραβεα τς θλσεως.

 

Συμφνως συνελθντες δετε πιστοί, Δορυμδοντα νν καΣαββτιον, κατν κλεινν, Τρφιμον δοξσωμεν τος στερρος, τς ληθεας Μρτυρας, βτρυας μπλου τς νοητς, ἐξ ν μν ονος, τς ντως εφροσνης, ἐναποστζει θείᾳ χριτι.

 

μνμη πανορτος τν σοφν, Ἀθλητν νατελασα σμερον, ὡς ληθς, ὑπρ τς αγς τς λιακς, καταφωτζει παντας, σκτος πελανουσα τν παθν, κανφη αθυμας· ν Λγε τας πρεσβεαις, παρσχου πσι τὰ ἐλη σου.

Θεοτοκον

Φυλξας σε Παρθνον ὁ ἐκ τν σν, ἀνατελας λαγνων νσπερος, ὡς ληθς, Ἥλιος Παρθνε τος θλητς, περιφανς λμπρυνε, διηγωνισμνους καρτερικς, μεθ᾽ ὧν ατν δυσπει, ἡμς κατοικτειρσαι, τος εσεβς σε μακαρζοντας.

Ερμς

«Ἐξστη πτοτῳ ὁ ορανς, κατς γς κατεπλγη τπρατα, ὅτι Θες, ὤφθη τος νθρποις σωματικς, καὶ ἡ γαστρ σου γγονεν, ερυχωροτρα τν ορανν· δισε Θεοτκε, Ἀγγλων καὶ ἀνθρπων, ταξιαρχαι μεγαλνουσιν».

 

ξαποστειλριον τν γων

ορανν τος στροις ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

ορανν τος στροις, κατακοσμσας ς Θες, καδιτν σν γων, πσαν τν γν φωταγωγν, Δημιουργτν πντων, τος νυμνοντς σε σζε.

Κατς ορτς

χος β'

Τν μαθητν ρντων σε ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

Σταυρς, ὁ φλαξ πσης τς οκουμνης, Σταυρς, ἡ ὡραιτης τς κκλησας, Σταυρς, Βασιλων τκραταωμα, Σταυρς, Πιστν τστριγμα Σταυρς, Ἀγγλων δξα, κατν δαιμνων ττραμα.

 

    Ἀπστιχα Στιχηρ

χος β'

Οκος τοῦ Ἐφραθ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ

λην φθοροποιν, ἐξαρει μαρτας, ττοΣταυροσου ξλον, ὑψομενον Σωτρ μου, λαμπρνει δτσμπαντα.

 

Στχ.ψοτε Κριον τν Θεν μν καπροσκυνετε τῷ ὑποποδίῳ τν ποδν ατοῦ.

 

Λσιν τν δυσχερν, κακτσιν τν ρστων, ὑψομενος βραβεει, τγνει τν νθρπων, Σταυρς Χριστοῦ ὁ ἅγιος.

 

Στχ. δΘες Βασιλες μν πραἰῶνος εργσατο σωτηραν ν μστς γς.

 Ὅτε τν μαλκ, Μωσς κατετροποτο, Χριστοπρολγων πθη, Σταυρν προδιετπου, τν θεον καπανχραντον.

Δξα... Κανν... Ὅμοιον

Δετε χαρμονικς, ἀσπασμεθα πντες, τσωτριον Ξλον, ἐν ᾧ ἐξετανθη, Χριστς ἡ ἀπολτρωσις.

 

Κατλοιπά, ὡς σνηθες, καὶ Ἀπλυσις.