ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΣΕΒ.ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΟΥ ΜΑΣ κ ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΖΩΝΗΣ ΣΤΑ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΔΡΙΚΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΠΑΥΛΟΥ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΤΗΝ 25η ΙΟΥΝΙΟΥ 2019.

 

DSC03838

 

«Ευαγγελίζου γη της Κορίνθου χαράν μεγάλην»!

Σήμερον υποδέχεσαι «την πυρσοφαή, πανυπερσέβαστον και προσκυνητήν» Τιμίαν Ζώνην της Θεοτόκου από την ευαγή Μεγίστη Ιερά Μονή του Βατοπαιδίου Αγίου Όρους!

Σήμερον ο Πανοσιολογιώτατος Καθηγούμενος της Βασιλικής, Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής του Βατοπαιδίου κ. Εφραίμ μετά μερίδος της σεβαστής συνοδείας του κομίζει «την θείαν ίριδα, κατακλυσμού του νοητού παύλαν φέρουσα και τύπον διαλλαγής τε, της προς Θεόν κραταιόν», «το χρυσοπλοκώτατον φραγγέλιον, δι᾿ ού­περ μαστίζονται των δαιμόνων αι φάλαγγες» για να δραπετεύση «παθών λοίμη ανίατος», για να ευλογηθής εσύ πόλις του Αποστόλου Παύλου, για να αγιασθής εσύ Λαέ του Θεού, που προσήλθες και θα προσέρχεσαι όλες αυτές τις ημέρες κατά τις οποίες θα φιλοξενείται Αύτη εις τον περικαλλή τούτον Καθεδρικόν Ι. Ναόν, εκζητών την «θείαν Αυτής αντίληψιν».

Μεγάλη η ευλογία! Υπέρτατη η τιμή για την Αποστολική Ι. Μητρόπολίν μας να υποδέχεται σήμερον με την ευκαιρία των εορταστικών εκδηλώσεων των «ΙΓ’ ΚΟΡΙΝΘΟΥ ΠΑΥΛΕΙΩΝ 2019» και με την ευλογητή συμμετοχή του ομογαλάκτου αδελφού και αγαπητού φίλου Σεβ. Μητροπολίτου Χαλκίδος κ. Χρυσοστόμου αλλά και του Θεοφ. Επισκόπου Κεγχρεών και Πρωτοσυγκέλλου της Ι. Μητροπόλεώς μας κ. Αγαπίου, το μοναδικόν αυτό Θεομητορικόν σέμνωμα επί της γης, καθ ότι η «Παναγία Δέσποινα Θεοτόκος, η από γης προς ουρανόν εν σώματι μεταστάσα και εν δεξιά του θρόνου της μεγαλωσύνης του Θεού καθήσασα και αναδειχθείσα υψηλοτέρα των Χερουβείμ και αγιωτέρα των Σεραφείμ» αντί του Παναγίου Σώματός Της κατέλειπε σ᾿ ε­μάς, δια του Αποστόλου Θωμά, την πολυτίμητον και σεπτήν Ζώνην Της, δια της οποίας «τον Θεόν Λόγον εγγάστριον όντα περιέλιξεν» και από εκεί «την των ιάσεων χάριν επλούτησεν» αλλά και στο άφθαρτον Σώμα Της αυτήν ισοβίως έφερε και από εκεί την αφθαρσίαν έλαβε και «άφθαρτος αύτη μένουσα, νέμει τον αγιασμόν, την ρώσιν, την ίασιν» αλλά και «πταισμάτων ιλασμόν»!

Ευλογημένη συγκυρία˙ ο εορτασμός του «Πρώτου μετά τον Ένα» στην πόλι της Κορίνθου με την παρουσία της Αγίας Ζώνης «της τα δευτερεία της Τριάδος εχούσης»!

Δεν τον εγνώρισε τον «Ένα» και Μοναδικό κατά την επί γης παρουσίαν Του ο «Πρώτος»! Εγνώρισε όμως «την τα δευτερεία της Τριάδος έχουσαν» και στην ταφή Της «αιθέριος» και αυτός παρέστη, ως οι λοιποί Απόστολοι !

«Ήνοιξε τότε Παύλος, το θεσπέσιον στόμα, προς ύμνον των θαυμάτων της Κόρης, και ήνεσε γλώσση λιγυρά ενθεαστικώς τα μεγαλεία αυτής… εκβοών μετά θάμβους˙

«… χαίρε των εν νόμω συμβόλων περαίωσις

       χαίρε των εν τύπω πραγμάτων η έκβασις…

       χαίρε ότι τα πάντα δια σου ηγιάσθη

       χαίρε ότι ο κόσμος τω σω τόκω ηυγάσθη…

                         χαίρε Μήτερ Απείρανδρε», θα σημειώση με την φωνήν του Υμνογράφου, φανερώνων τον σεβασμόν του Ιδρυτού της Εκκλησίας της Ελλάδος αλλά και της Τοπικής ημών Εκκλησίας, θείου Παύλου, στο Θεομητορικό πρόσωπο της Πανάγνου, της Οποίας την αειλαμπή και ζωοπάροχο Ζώνην πανδήμως υποδεχόμεθα!

Θα ήταν όμως χωρίς ωφέλεια και άνευ νοήματος η υποδοχή και φιλοξενία της αφθάρτου Ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου, αν η αφθαρσία της δεν μας προβλημάτιζε. Και τούτο, λέγω, διότι εις την Παλαιά Διαθήκη μνημονεύεται η ιστορία μίας άλλης ζώνης, αυτής του Προφήτου Ιερεμίου (ιγ’, 1-11). Ο Θεός δίδει εντολή στον Προφήτη και του λέγει: Πήγαινε και αγόρασε μία ζώνη υφασμάτινη, λινή, και ζώσε με αυτήν την μέση σου. Πρόσεξε όμως, η ζώνη αυτή δεν πρέπει να βραχή, για να μη φθαρή, καθώς δεν είναι δερμάτινη, αλλά από λινάρι καθαρό. Και ο Προφήτης του Θεού έκανε όπως του παρήγγειλε ο Παντοκράτωρ. Αγόρασε την ζώνη και την έβαλε γύρω από την μέση του και μ᾿ αυ­τὴ κυκλοφορούσε ανάμεσα στους πατριώτες του. Σε κάποια στιγμή λαμβάνει νέα εντολή από τον Θεόν: πάρε «το περίζωμα το περί την οσφύν σου» και πήγαινε στον Ευφράτη ποταμό «και κατάκρυψον αυτό εκεί» σε κάποιο κοίλωμα του βράχου, απ᾿ ό­που περνά ο ποταμός. Και ο Προφήτης Ιερεμίας έκανε όπως τον διέταξε ο Θεός. Πέρασε καιρός όμως και το γεγονός ξεχάστηκε, όταν κάποια ημέρα παίρνει νέα εντολή από τον Κύριον: Σήκω τώρα, πήγαινε πάλι στον Ευφράτη ποταμό και πάρε την ζώνη που έκρυψες μέσα στις πέτρες. Για δεύτερη φορά ο άνθρωπος του Θεού πηγαίνει στον Ευφράτη ποταμό για να ανασύρη την ζώνη και αφού την βρήκε τι αντικρύζει; «Και ιδού διεφθαρμένον ην (το περίζωμα) ο ου μη χρησθή εις ουθέν». Ήταν τόσο εφθαρμένη και κατεστραμμένη η ζώνη, ώστε πλέον ήταν αδύνατο να χρησιμοποιηθή.

Την ερμηνεία των, κατά παραγγελία του Θεού, πράξεων του Προφήτου δίδει ο ίδιος ο Θεός παρακάτω. Έτσι θα καταστρέψω την αλαζονεία του λαού μου. Θα τιμωρήσω την υπερβολική υπερηφάνεια του λαού μου, που δεν θέλησε να υπακούση στα λόγια μου και στις άγιες εντολές μου, αλλά ακολούθησε την ειδωλολατρεία και λάτρευσε ξένους και ανύπαρκτους Θεούς. Θα γίνη ο λαός αυτός σαν την ζώνη αυτή, την εντελώς εφθαρμένη και άχρηστη πια!

Ένας λαός διεφθαρμένος από τα ακόλαστα ρεύματα της αμαρτίας… ένας λαός που λάτρευσε «θεούς αλλοτρίους» κατάντησε άχρηστος! Και τι λαός! Το λέγει ο Κύριος λίγο πιο κάτω στο προφητικό κείμενο του Ιερεμία: όπως η ζώνη προσκολλάται σφικτά γύρω από την μέση του ανθρώπου, κατά παρόμοιο τρόπο, λέγει ο Κύριος, ζώσθηκα σφικτά γύρω από την μέση μου τον Ισραηλιτικό λαό για να τον κάνω ονομαστό, ξακουσμένο, τιμή και καύχημα και δόξα μου. Αυτοί όμως δεν με άκουσαν. Δεν θέλησαν να υπακούσουν στους λόγους μου!

«… Και ουκ εισήκουσάν μου»! Το παράπονο του Θεού. Πόσο θέλησα να τους τιμήσω! Να τους αναδείξω! Να τους ανυψώσω! Να τους κάνω «Λαόν μου»! Οι ίδιοι όμως δεν θέλησαν. Και να τώρα το κατάντημά τους˙ «διεφθαρμένον περίζωμα». Φθαρμένη ζώνη, κατεστραμμένη ζώνη, άχρηστη, ακατάλληλη για κάθε χρήση. Σπουδαία κάποτε! Και τώρα «του πεταμού»!

Σε αντίθεσι όμως η Αγία Ζώνη της Παναγίας μας. Άφθαρτη για δύο χιλιετίες και πλέον! Χρήσιμη κατά πάντα, αφού πάντοτε αναδεικνύεται των «πιστών το στήριγμα, η καταφυγή και το διάσωσμα και το τείχος το άρρηκτον», «ο λιμήν και το προπύργιον τοις εν ζάλη πικρώς κινδυνεύουσι».

Εις επιβεβαίωσι τούτων θα αναφέρω και άλλο γεγονός, το οποίον καταγράφει ο αοίδιμος π. Άγγελος Νησιώτης στο περιοδικό «Καινή Κτίσις» (1924 - 1970), αφού πρώτα εκθέτει μαρτυρίες του Αγίου Νεκταρίου περί της Αγίας Ζώνης, όντος αυτού Καθηγητού της Ριζαρείου Σχολής. Γράφει, λοιπόν, ο μακαριστός: «Αι διήγησεις αύται ενετυπώθησαν εις την μνήμην μου άγοντος τότε ηλικίαν 16 ετών. Ότε δε μετέβην εις την πατρίδα μου Κιουτάχειαν ως διευθυντής των Σχολών κατά το έτος 1909 ευρέθην εις μίαν φοβεράν επιδημίαν εξανθηματικού τύφου, η οποία μεταδοθείσα από τα αποστρατευθέντα τουρκικά στρατεύματα μετά τα μεγάλα γυμνάσια της Θράκης, απεδεκάτιζε τον πληθυσμόν πόλεως εχούσης 60.000 κατοίκους. Εις την απελπισίαν εκείνην των κατοίκων εσκέφθην να γράψω εις τους Πατέρας του Βατοπαιδίου, τους οποίους είχα γνωρίσει κατά την προ έτους εις Άγιον Όρος επίσκεψίν μου και δι᾿ ε­πι­στο­λής μου παρεκάλεσα αυτούς να τελέσουν αγιασμόν με την παράκλησιν της Αγίας Ζώνης εν τη Μονή των υπέρ των κατοίκων της Κιουτάχειας και να μας τον στείλουν καθ᾿ ον τρόπον γνωρίζουν ούτοι.

Εντός 10 ημερών ελάβομεν αγιασμόν εις φιάλην αρκετά μεγάλην εντός ξυλίνου κιβωτίου.

Προπαρεσκεύασα δια λόγου μου το Εκκλησίασμα την Κυριακήν της Ορθοδοξίας του έτους 1910˙ είτα ετελέσαμεν Παράκλησιν εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον και διεμοιράσαμεν τον σταλέντα αγιασμόν εντός μεγάλων λεβήτων και απ᾿ αυ­τοὺς ήντλησαν οι Χριστιανοί δια να πίουν και αυτοί και να τον μεταφέρουν εις τους πολυπληθείς ασθενείς των. Εν ω είχομεν καθ᾿ ε­κά­στην πολλούς θανάτους και προσβολήν πολλών εκ της ασθενείας με υψηλόν πυρετόν 42, παραληρήματα και φοβερά εξανθήματα, οι νεκροί εκείνης της ημέρας ήσαν οι τελευταίοι, ο δε πυρετός των επί τινας ημέρας ακόμη προσβληθέντων δεν υπερέβη τους 38 βαθμούς, οι οποίοι μετά 24ωρον απηλλάσοντο αυτού χωρίς τα άλλα φαινόμενα» (σελ. 507 - 508).

Φθαρμένη η ζώνη του Προφήτη, ένεκα της ανυπακοής του «Λαού του Θεού». «…Και ουκ εισήκουσάν μου». Άφθαρτος η ζώνη της Θεοτόκου ένεκα της υπακοής της Παρθένου στο θέλημα του Τρισαγίου Θεού˙ «ιδού η δούλη Κυρίου˙ γένοιτό μοι κατά το ρήμα σου»!

Θα ήταν άραγε λανθασμένη η σκέψις μας η υπερβολική αν προσαρμόσουμε το του Προφήτου Ιερεμίου συμβάν στο ιδικό μας Έθνος, το Ελληνικό, το δοξασμένο και ιδιαίτερα ευεργετημένο από τον Πανάγαθο Θεό; Το Έθνος που το κατέστησε ο Κύριος «ζώνην» Του τιμία, δόξα Του και καύχημά Του; Όταν το ιστορικό ένδοξο Έθνος μας, που ξαναέζησε ελεύθερο μετά από τόσες δοκιμασίες, μετά από 400 χρόνια δυσβάστακτης σκλαβιάς, βουλεύεται, πολιτεύεται και πορεύεται αγνοούν τον Χριστόν και το Ευαγγέλιό Του; Όταν περιφρονεί καταφανώς την σωτήριο διδασκαλία του Θεανθρώπου και οδηγεί τους νέους βλαστούς, τα παιδιά μας, να ξεδιψάσουν σε «φρέατα συντετριμμένα», ποτίζοντάς τα το νερό της απιστίας, των αμφιβολιών, των κοσμικών ιδεολογιών, βυθίζοντάς τα στα ρεύματα της παντοειδούς αμαρτίας; Όταν θεσμοί αιώνιοι και αμετακίνητοι, ιεροί και   θεοπαράδοτοι, όπως η οικογένεια, καταστρέφονται ηθελημένα; Όταν η Εθνική Παιδεία, η Πατρίδα αποχρωματίζονται από τα ιερά χρώματα της Πίστεως και της αγνής φιλοπατρίας; Δεν καταντούμε τότε μία άχρηστη, εφθαρμένη ζώνη για πέταμα;

Όχι, μη γένοιτο Κύριε! Ίλεως γενού ημίν τοις ταπεινοίς! Τις πρεσβείες της Παναχράντου Σου Μητρός επικαλούμεθα και θερμώς ανακράζουμε˙ Παναγία μας, Υπέρμαχε Στρατηγέ, διατήρησον το Έθνος ημών ως την Αγίαν Σου Ζώνην άφθαρτον. Σκέπασον με την Τιμίαν Σου Ζώνην τον Λαόν Σου. Χάρισε μετάνοια, διόρθωσι, επιστροφήν βίου εις τα Ευαγγελικά προστάγματα. Αξίωσέ μας να ζήσουμε όπως ο Υιός Σου εκήρυξε και ως ο Παύλος έγραψε και εδίδαξε. Φώτισε τους ισχυρούς της γης να πορεύωνται εν ειρήνη, γνώρισε τον Νόμον του Υιού Σου σε όλα τα Έθνη, ίνα έλθη η Βασιλεία Του «ως εν ουρανώ και επί της γης». Αξίωσέ μας του Παραδείσου.

Την δε Ιερά Σου Μεγίστη Μονή του Βατοπαιδίου στερέωσον εις αιώνας αιώνων. Τον εν αρετή και κόποις καθ᾿ ημέραν αναδεικνυόμενον άγιον αυτής Καθηγούμενον κ. Εφραίμ, τον δεξιόν «Κοινοβιάρχην» των ημερών μας, καλώς διαφύλαξον, χαρίζουσα εις αυτόν μακρότητα ημερών εν αμετατρέπτω υγεία, εν πλουτισμώ θεολογίας, συνέσεως και φωτισμού, όπως καθοδηγή την εν Άθω Ιεράν Σου Ποίμνην εις νομάς σωτηρίους και «πολυπλασιάζη» τους εν τη θριαμβευούση Εκκλησία χορούς των Οσίων προς δόξαν Θεού. Αμήν!